Iedere Turkije liefhebber die een woning heeft in dit land zal vroeg of laat in aanraking komen met de volgende vragen. Hoe verkrijgt mijn man of vrouw de Tapu op zijn/haar naam als ik kom te overlijden? Hoe steekt de erfrechtelijke overdrachtsprocedure van een woning in elkaar? Welke documenten zijn benodigd? Hoe hoog zijn de successierechten? Zijn deze kosten aftrekbaar in eigen land? Dien ik een advocaat in te schakelen?
Wanneer een Tapu eigenaar komt te overlijden dient meestal de langstlevende partner een aantal stappen te ondernemen opdat de eigendomsrechten niet meer op naam van de erflater staan. Zonder in detail te treden en in te gaan op erfgenaam kwesties zal ik u aan de hand van de onderstaande punten informeren hoe de Turkse wetgever de successieoverdracht procedure van onroerende zaken heeft geregeld voor de buitenlanders.
De volgende stappen moeten ondernomen worden;
1. acties bij de rechtbank
2. acties met betrekking tot de belastingdienst
3. acties bij de Tapukantoor
Acties bij de Rechtbank
De procedure begint met het vergaren van de juiste documenten door de erfgenamen in hun eigen land. De benodigde documenten zijn:
overlijdensakte**,
verklaring van erfrecht*,
geboorte uitreksels van de betrokken erfgenamen**,
kopie Tapu,
notariële advocaatvolmacht*,
gelegaliseerde paspoortkopieën van de erfgenamen*.
Alle documenten met een * dienen voorzien te worden van een Apostille stempel. De instantie die bevoegd is om de apostille stempel uit te vaardigen kan per land wijzigen. U kunt het beste hierover uw advocaat, de notaris of de internet raadplegen.
Tevens is het handig om te weten dat u de documenten met ** als internationale documenten kunt opvragen aangezien Turkije met de meeste Europese landen hierover nadere afspraken heeft gemaakt. Het voordeel van een internationaal document is dat deze ook in het Turks is vervaardigd. Hierdoor bespaart u op vertaalkosten en apostille kosten aangezien internationale documenten niet voorzien hoeven te worden van een Apostille stempel.
Nadat eenmaal de noodzakelijke documenten in eigen land zijn vergaard, beëdigd vertaald en indien nodig notarieel bekrachtigd, wordt middels een verzoekschrift de plaatselijke Kantonrechter aangeschreven voor een Turkse verklaring van erfrecht. Aan de hand van de buitenlandse documentatie verleent de Turkse kantonrechter de verklaring van erfrecht waarin het successieaandeel van de erfgenamen duidelijk is beschreven. Zolang geen onduidelijkheid bestaat over de wettelijke erfgenamen wordt het verleend. Als u niet voldoet aan de algemene familie-erfrechtpotret - vrouw/man, kinderen – is het raadzaam om een advocaat hierover te raadplegen.
Acties met betrekking tot de belastingdienst
Waneer eenmaal de Turkse verklaring van erfrecht is verkregen kunnen de acties betreffende de belastingdienst en het Tapukantoor worden ondernomen. Voordat de stap bij de Tapukantoor kan ondernomen worden vraagt de Tapukantoor een schuldvrijbrief van de belastingdienst voor ieder onroerendgoed afzonderlijk. Voor het verkrijgen van een schuldvrijbrief moeten een aantal acties bij de gemeente en de plaatselijke vreemdelingenpolitie worden ondernomen. Deze bureaucratie duurt gemiddeld 5 a 6 weken.
Acties bij de Tapukantoor
Aan de hand van enkele documenten zoals de Turkse verklaring van erfrecht, de schuldvrijbrief van de belastingdienst, WOZ waarde briefje van de gemeente wordt een verzoekschrift tot overdracht successieaandeel ingediend bij de Tapukantoor. Tot begin 2010 werd successieoverdrachtsbelasting ad 0,9% betaald. De wetgever heeft sinds januari 2010 successieoverdrachtsbelasting afgeschaft. Er wordt alleen administratiekosten in rekening gebracht.
Net zo goed bij verkoopoverdrachten dient ook bij successieoverdrachten voor ieder erfgenaam afzonderlijk een toestemmingsprocedure opgestart met dien verstande dat je niet meer op het eindresultaat hoeft te wachten.
Verder is het belangrijk om te weten dat alle erfgenamen gezamenlijk de overdracht moeten ondertekenen bij de Tapukantoor. Indien ze dat niet gezamenlijk kunnen doen dienen ze of elkaar hiervoor notarieel te volmachten dan wel de advocaat die al deze handelingen namens de erfgenamen onderneemt.
Internationale afspraken
Met de meeste EU landen heeft Turkije wederzijdse bindende belastingafspraken. Als uw land van herkomst een internationaal convenant met Turkije hierover heeft ondertekend kunt u uw successieoverdrachtsonkosten opgeven in eigen land. Wel blijft u verantwoordelijk voor de sucessieoverdrachtsbelasting in eigen land over het onroerendgoed vermogen in Turkije.
Hoewel alle acties zonder tussenkomst van een advocaat geregeld kan worden is het verstandig om gebruik te maken van de diensten van een advocaat, zodat u niet onnodig tijd kwijt bent aan de Turkse bureaucratie.
Tot de volgende keer!
Selma Ören
Advocate
ABC Consultancy
Advocaat Turkije is een informatieve site van Advocatenkantoor Selma Ören. Een team van Nederlands, Engels en Turks sprekende advocaten en financiele adviseurs voorziet in nationale en internationale dienstverlening.
Pagina's
donderdag 18 november 2010
donderdag 23 september 2010
Algemene Leden Vergadering in Turkije
Ik krijg veel vragen over het begeleiden en opzetten van een Algemene Leden Vergadering of het vormen van een VVE voor een appartementen/huizen complex. Uiteraard bent u bij mij op het goede adres. Met mijn kennis van de talen Turks-Nederlands-Engels en mij jarenlange ervaring in de advocatuur, hebben we zeer goed ervaringen met verschillende complexen in de regio Alanya - Antalya. Maar uiteraard zijn mijn diensten ook al jaren bekend in het westen van het land, Kusadasi en Bodrum.
Nog het volgende tip: De verzekeringsmaatschappij waar u ook terecht kunt voor uw opstal/auto of wa-verzekering is de firma 4 Garanti. Zij handelen alles in uw eigen taal af. Te bereiken via de website: www.4garanti.com
Nog het volgende tip: De verzekeringsmaatschappij waar u ook terecht kunt voor uw opstal/auto of wa-verzekering is de firma 4 Garanti. Zij handelen alles in uw eigen taal af. Te bereiken via de website: www.4garanti.com
woensdag 22 september 2010
Kosten Verblijfsvergunning voor Nederlanders gaat omlaag
De Tarieven voor Verblijfsvergunningen voor Nederlanders worden binnen korte tijd verlaagt. De Nederlandse Buitenlandse zaken heeft een verzoek ingedient hiervoor bij de Turkse overheid. Doordat Nederland zijntarieven voor Turkse Nationaliteite heeft aangepast verzoekt deze tevens de herziening voor de Nederlandse Nationaliteiten. Turkije heeft hetgeaccepteerd en gaat op korte tijd de regels en leges bekendmaken.
Onderstaand artikel is komen te vervallen:
Verblijfsvergunning voor Turkije (İkamet)
Voordat u de douane in Turkije kunt passeren moet u, als u niet in het bezit bent van een Turks paspoort of een verblijfsvergunning, een toeristenvisum kopen. Daarmee mag u 90 dagen in Turkije verblijven. Wilt u langer in Turkije blijven dan zult een verblijfsvergunning moeten halen. U moet zich daarvoor ruim binnen die 90 dagen melden bij de Vreemdelingenpolitie (‘Yabancı police’ of ‘Emniyet Mudurlugu Yabancılar Subesi’). In eerste instantie krijgt u daar dan een visum voor 1 jaar.
De procedure
Om te beginnen meldt u zich bij de ‘Yabancı police’ of Vreemdelingenpolitie, waar u een formulier invult met de benodigde gegevens. U betaalt daar administratiekosten, ook wel ‘kosten voor het blauwe boekje’ genoemd. Daarna gaat u naar het belastingkantoor waar u leges betaalt die afhankelijk zijn van uw nationaliteit. Het betaalbewijs van deze leges levert u vervolgens weer in op het bureau van de Vreemdelingenpolitie. De verblijfsvergunning zult u daar dan na een week of twee kunnen ophalen, afhankelijk van de drukte op het bureau.
De kosten
In 2010 betaalde Nederlanders in Antalya 136 Turkse Lira (zo'n 80 Euro) administratiekosten op het bureau van de Vreemdelingenpolitie. Hoeveel u betaalt aan legeskosten bij het belastingkantoor hangt af van uw nationaliteit. In 2010 betaalde Nederlanders in Antalya 975,36 Turkse Lira (ongeveer 500 Euro). Onze Belgische zuiderburen betalen enkele tientjes en ook veel andere Europeanen betalen aanzienlijk minder dan Nederlanders.
Een verblijfsvergunning is voor Nederlanders dus een erg kostbare aangelegenheid. Voor andere Europeanen is dat vaak veel goedkoper. Dit heeft vooral politieke redenen. Het personeel van de Vreemdelingenpolitie spreekt meestal geen Engels. Het is dus aan te raden iemand mee te nemen die de taal spreekt en de weg kent. Spreek wel van te voren duidelijk een eventuele vergoeding af met deze bemiddelaar. Het is een eenvoudig klusje, maar er worden soms schrikbarende bedragen voor gevraagd.
Naast deze kosten zult u moeten aantonen dat u in uw eigen onderhoud kunt voorzien. U moet daarvoor een recent afschrift van uw bankrekening in Turkije laten zien. De landeijke taarief hiervoor is 100 US Dollar per maand voor de periode dat u aanvraagt. Dus vraag u een verblijfvergunning voor een periode van 5 jaar. Danmoet u 60 maanden a 100 US dollar. Is het dat u op uw bankrekening moet bezitten 6000 US Dollar.
Verlenging
Voordat de eenjarige verblijfsvergunning is afgelopen zult u zich weer op het bureau van de Vreemdelingenpolitie moeten melden voor de verlenging van het document.
Onderstaand artikel is komen te vervallen:
Verblijfsvergunning voor Turkije (İkamet)
Voordat u de douane in Turkije kunt passeren moet u, als u niet in het bezit bent van een Turks paspoort of een verblijfsvergunning, een toeristenvisum kopen. Daarmee mag u 90 dagen in Turkije verblijven. Wilt u langer in Turkije blijven dan zult een verblijfsvergunning moeten halen. U moet zich daarvoor ruim binnen die 90 dagen melden bij de Vreemdelingenpolitie (‘Yabancı police’ of ‘Emniyet Mudurlugu Yabancılar Subesi’). In eerste instantie krijgt u daar dan een visum voor 1 jaar.
De procedure
Om te beginnen meldt u zich bij de ‘Yabancı police’ of Vreemdelingenpolitie, waar u een formulier invult met de benodigde gegevens. U betaalt daar administratiekosten, ook wel ‘kosten voor het blauwe boekje’ genoemd. Daarna gaat u naar het belastingkantoor waar u leges betaalt die afhankelijk zijn van uw nationaliteit. Het betaalbewijs van deze leges levert u vervolgens weer in op het bureau van de Vreemdelingenpolitie. De verblijfsvergunning zult u daar dan na een week of twee kunnen ophalen, afhankelijk van de drukte op het bureau.
De kosten
In 2010 betaalde Nederlanders in Antalya 136 Turkse Lira (zo'n 80 Euro) administratiekosten op het bureau van de Vreemdelingenpolitie. Hoeveel u betaalt aan legeskosten bij het belastingkantoor hangt af van uw nationaliteit. In 2010 betaalde Nederlanders in Antalya 975,36 Turkse Lira (ongeveer 500 Euro). Onze Belgische zuiderburen betalen enkele tientjes en ook veel andere Europeanen betalen aanzienlijk minder dan Nederlanders.
Een verblijfsvergunning is voor Nederlanders dus een erg kostbare aangelegenheid. Voor andere Europeanen is dat vaak veel goedkoper. Dit heeft vooral politieke redenen. Het personeel van de Vreemdelingenpolitie spreekt meestal geen Engels. Het is dus aan te raden iemand mee te nemen die de taal spreekt en de weg kent. Spreek wel van te voren duidelijk een eventuele vergoeding af met deze bemiddelaar. Het is een eenvoudig klusje, maar er worden soms schrikbarende bedragen voor gevraagd.
Naast deze kosten zult u moeten aantonen dat u in uw eigen onderhoud kunt voorzien. U moet daarvoor een recent afschrift van uw bankrekening in Turkije laten zien. De landeijke taarief hiervoor is 100 US Dollar per maand voor de periode dat u aanvraagt. Dus vraag u een verblijfvergunning voor een periode van 5 jaar. Danmoet u 60 maanden a 100 US dollar. Is het dat u op uw bankrekening moet bezitten 6000 US Dollar.
Verlenging
Voordat de eenjarige verblijfsvergunning is afgelopen zult u zich weer op het bureau van de Vreemdelingenpolitie moeten melden voor de verlenging van het document.
dinsdag 21 september 2010
Bijkomende kosten aanschaf onroerendgoed in Turkije
In Nederland vindt de officiële overdracht van een eigendomsrecht bij een notaris plaats. In Turkije gebeurt dit bij het kadaster. De overdrachtsprocedure is echter niet hetzelfde, want kadastraal onderzoek betreffende de eigendomssituatie van het onroerend goed en lasten en beperkingen die op het onroerend goed rusten, wordt in Nederland door de notaris verricht en aan de kopende partij als onderdeel van de koopovereenkomst voorgelegd.
In Turkije is het niet de notaris maar de koper zelf die onderzoek dient te verrichten naar de situaties omtrent het aan te kopen onroerend goed. Het betreft het constateren of het onroerend goed binnen de gebieden valt waar buitenlandse personen onroerend goed mogen kopen/bezitten, onderzoek naar de eigendomsregistratie bij het kadaster (tapu), onderzoek naar hypotheken, beslagen of soortgelijke belemmeringen die op het onroerend goed rusten, constatering van de eigendomsstatus, onderzoek naar de erfdienstbaarheid middels de eigendomsakte en last but not least constatering of het een eigendomsregeling of een bouwdienstbaarheid betreft. Indien het aandeel van het aan te kopen individuele onroerend goed staat geregistreerd als grondaandeel, dan kan dit een belemmering vormen voor het vastleggen van de regelingen omtrent de erfdienstbaarheid van het onroerend goed. Dat wil zeggen dat er dus geen veranderingen zijn aangebracht met betrekking tot de Wet Eigendomsregelingen (Mülkiyet Kanunu). Bovendien kan het zijn dat het onroerend goed geen bewoningsvergunning heeft.
Kadaster
Gaat u eenmaal tot aankoop over dan dient u zorgvuldig een onderzoek te laten doen naar het desbtreffende te kopen opject.
Het komt vaak voor dat men bij een overeenkomst met betaling in termijnen men niet met de officiele verkoper maar met tussenpersonen te maken heeft. De contractuele partij blijkt dan niet dezelfde persoon te zijn.
In de regel wordt ten overstaan van de ambtenaar van het kadaster (tapu kantoor) voor de verkoop ondertekend. De betalingen worden ook aldaar verricht.
Omdat het vervoeren van grote hoeveelheden geld onveilig is, is het aan te raden om dit soort zaken via uw advocaat of een kantoor zoals ABC CONSULTANCY (www.abc-consultancy.com) te laten regelen. Deze heeft meer dan 10 jaar ervaring in internationale geldstromen zodat u ook niet later in problemen kunt komen met de fiscus.
Onderzoek naar de rechtmatige en/of of er een beslaglegging aanwezig is, en/of of het wel juist gebouwd is volgens de gemeentelijke plannen en hiermee er ook een woovergunning is afgegeven kan uitgevoerd worden door advocaat Selma Ören. Zij beheerst meerdere talen, waaronder ook de Nederlnadse taal en is tevens een Nederlands Jurist dan wel een Meester in Turkse advocatuur.
Wat betreft de kosten op het tapu kantoor, hiervoor zijn de tarieven voor 2010 als volgt:
Hypotheek vestiging 1,1% over het te vestigen hypotheekbedrag
Aankoop woning 3,3% over het tapu waarden dan wel over het waarde (WOZ) afgegeven door de plaatselijke gemeente
Eventueel komen er de kosten bij voor een vertaler, Deze rekenen rond de 50-100 TL afhankelijk van de locatie.
In Turkije is het niet de notaris maar de koper zelf die onderzoek dient te verrichten naar de situaties omtrent het aan te kopen onroerend goed. Het betreft het constateren of het onroerend goed binnen de gebieden valt waar buitenlandse personen onroerend goed mogen kopen/bezitten, onderzoek naar de eigendomsregistratie bij het kadaster (tapu), onderzoek naar hypotheken, beslagen of soortgelijke belemmeringen die op het onroerend goed rusten, constatering van de eigendomsstatus, onderzoek naar de erfdienstbaarheid middels de eigendomsakte en last but not least constatering of het een eigendomsregeling of een bouwdienstbaarheid betreft. Indien het aandeel van het aan te kopen individuele onroerend goed staat geregistreerd als grondaandeel, dan kan dit een belemmering vormen voor het vastleggen van de regelingen omtrent de erfdienstbaarheid van het onroerend goed. Dat wil zeggen dat er dus geen veranderingen zijn aangebracht met betrekking tot de Wet Eigendomsregelingen (Mülkiyet Kanunu). Bovendien kan het zijn dat het onroerend goed geen bewoningsvergunning heeft.
Kadaster
Gaat u eenmaal tot aankoop over dan dient u zorgvuldig een onderzoek te laten doen naar het desbtreffende te kopen opject.
Het komt vaak voor dat men bij een overeenkomst met betaling in termijnen men niet met de officiele verkoper maar met tussenpersonen te maken heeft. De contractuele partij blijkt dan niet dezelfde persoon te zijn.
In de regel wordt ten overstaan van de ambtenaar van het kadaster (tapu kantoor) voor de verkoop ondertekend. De betalingen worden ook aldaar verricht.
Omdat het vervoeren van grote hoeveelheden geld onveilig is, is het aan te raden om dit soort zaken via uw advocaat of een kantoor zoals ABC CONSULTANCY (www.abc-consultancy.com) te laten regelen. Deze heeft meer dan 10 jaar ervaring in internationale geldstromen zodat u ook niet later in problemen kunt komen met de fiscus.
Onderzoek naar de rechtmatige en/of of er een beslaglegging aanwezig is, en/of of het wel juist gebouwd is volgens de gemeentelijke plannen en hiermee er ook een woovergunning is afgegeven kan uitgevoerd worden door advocaat Selma Ören. Zij beheerst meerdere talen, waaronder ook de Nederlnadse taal en is tevens een Nederlands Jurist dan wel een Meester in Turkse advocatuur.
Wat betreft de kosten op het tapu kantoor, hiervoor zijn de tarieven voor 2010 als volgt:
Hypotheek vestiging 1,1% over het te vestigen hypotheekbedrag
Aankoop woning 3,3% over het tapu waarden dan wel over het waarde (WOZ) afgegeven door de plaatselijke gemeente
Eventueel komen er de kosten bij voor een vertaler, Deze rekenen rond de 50-100 TL afhankelijk van de locatie.
zaterdag 7 augustus 2010
Werkvergunningen in Turkije
Werkvergunningingen in Turkije kunt u laten begeleiden en aanvragen via de consultancy kantoor van ABC Consultancy. Een firma met een goed reputatie en al meer dan 10 jaar ervaring in allerlei zaken.
Tevens kunt u via de website van de Turkse Ministerie van werkgelegenheid de aanvraag ook zelf doen.
Tevens kunt u via de website van de Turkse Ministerie van werkgelegenheid de aanvraag ook zelf doen.
donderdag 5 augustus 2010
Niet Goed Opgeleverde Gebouwen
Beste lezers,
Dit keer wil ik het hebben over een onderwerp die mij de afgelopen maanden behoorlijk bezig heeft gehouden: Klachten over niet opgeleverde dan wel gebrekkig of slecht opgeleverde zaken bij gebouwen.
Een subtiel verschil tussen beide klachten alleen wettelijk gezien zijn er grote verschillen tussen de klachten waarop het recht kan zegevieren. Ik zal hieronder uitleggen waarom.
Niet opgeleverde zaken bij gebouwen zijn zaken die toegezegd zijn door de aannemer maar die bij de oplevering niet zijn nagekomen. Men kan alsnog binnen 5 jaar na oplevering van de woning nakoming van deze incomplete zaken vorderen. Van belang in deze is dat u als koper de toezeggingen juridisch kunt bewijzen. Mondelinge toezeggingen hebben geen enkele waarde. Uiteraard zijn de toezeggingen van de aannemer in zijn reclame brochures en andere verkoopmateriaal naast de verkoopovereenkomst ook geldig.
Dus zorg ervoor dat u een overeenkomst met alle toezeggingen erin schriftelijk en ondertekend van de aannemer krijgt.. Mocht u een overeenkomst met de makelaar ondertekenen zorg ervoor dat of de aannemer deze overeenkomst alsnog ondertekent dan wel dat u een schriftelijke makelaarsovereenkomst van de makelaar krijgt dat hij officieel gerechtigd is om namens de aannemer de woningen te verkopen.
Daarentegen zijn gebrekkig of slecht opgeleverde zaken, zaken die conform de overeenkomst weliswaar zijn opgeleverd alleen gebrekkig of slecht zijn opgeleverd. Verder wordt onderscheid gemaakt tussen zichtbare gebreken en verborgen gebreken.
Zolang in de overeenkomst geen bouwgarantie afspraken zijn gemaakt dienen zichtbare gebreken schriftelijk binnen 1 jaar na opleverdatum van de woning aan de aannemer officieel kenbaar te maken, op straffe dat men zijn rechten in deze verliest. Hoewel een aantal uitzonderingen door de Turkse Hoge Raad in deze is gemaakt wordt in principe de algemene Iskan datum als opleverdatum vastgesteld.
Kortom zorg ervoor dat als de opgeleverde woning volgens u zichtbare gebreken toont u deze gebreken zo spoedig mogelijk schriftelijk aan de aannemer kenbaar te maken. Ik adviseer om de kennisgeving via de notaris aan de aannemer te betekenen. Op deze wijze wordt de inhoud van de brief ook officieel vastgesteld. Dit kan later in een eventuele gerechtelijke procedure van groot belang zijn.
De verborgen gebreken zijn gebreken aan het bouwwerk die door gebruik met de tijd zichtbaar worden. Deze gebreken dienen ook binnen 1 jaar na bekend worden aan de aannemer te worden betekend op straffe dat men zijn rechten in deze verliest.
Zowel bij zichtbare als onzichtbare gebreken heeft men het recht om binnen 5 jaar na opleverdatum nakoming of schadevergoeding te vorderen, mits de schriftelijke kennisgeving van de gebreken binnen 1 jaar na oplevering dan wel bekend worden aan de aannemer is verstuurd.
Voor alle duidelijkheid de verplichte officiële kennisgeving van 1 jaar bij gebrekkig opgeleverde bouwwerken geld alleen indien er in de overeenkomst geen bouwgarantie clausule is opgenomen. Als de overeenkomst een bouwgarantie clausule bevat kunt u te allen tijde binnen de aangegeven termijn (meestal 5 jaar) de nakoming als schadevergoeding vorderen. Uiteraard is het verstandig om de omstandigheden van iedere zaak in zijn eigen merites te laten beoordelen door een vakbekwame jurist.
Dit keer wil ik het hebben over een onderwerp die mij de afgelopen maanden behoorlijk bezig heeft gehouden: Klachten over niet opgeleverde dan wel gebrekkig of slecht opgeleverde zaken bij gebouwen.
Een subtiel verschil tussen beide klachten alleen wettelijk gezien zijn er grote verschillen tussen de klachten waarop het recht kan zegevieren. Ik zal hieronder uitleggen waarom.
Niet opgeleverde zaken bij gebouwen zijn zaken die toegezegd zijn door de aannemer maar die bij de oplevering niet zijn nagekomen. Men kan alsnog binnen 5 jaar na oplevering van de woning nakoming van deze incomplete zaken vorderen. Van belang in deze is dat u als koper de toezeggingen juridisch kunt bewijzen. Mondelinge toezeggingen hebben geen enkele waarde. Uiteraard zijn de toezeggingen van de aannemer in zijn reclame brochures en andere verkoopmateriaal naast de verkoopovereenkomst ook geldig.
Dus zorg ervoor dat u een overeenkomst met alle toezeggingen erin schriftelijk en ondertekend van de aannemer krijgt.. Mocht u een overeenkomst met de makelaar ondertekenen zorg ervoor dat of de aannemer deze overeenkomst alsnog ondertekent dan wel dat u een schriftelijke makelaarsovereenkomst van de makelaar krijgt dat hij officieel gerechtigd is om namens de aannemer de woningen te verkopen.
Daarentegen zijn gebrekkig of slecht opgeleverde zaken, zaken die conform de overeenkomst weliswaar zijn opgeleverd alleen gebrekkig of slecht zijn opgeleverd. Verder wordt onderscheid gemaakt tussen zichtbare gebreken en verborgen gebreken.
Zolang in de overeenkomst geen bouwgarantie afspraken zijn gemaakt dienen zichtbare gebreken schriftelijk binnen 1 jaar na opleverdatum van de woning aan de aannemer officieel kenbaar te maken, op straffe dat men zijn rechten in deze verliest. Hoewel een aantal uitzonderingen door de Turkse Hoge Raad in deze is gemaakt wordt in principe de algemene Iskan datum als opleverdatum vastgesteld.
Kortom zorg ervoor dat als de opgeleverde woning volgens u zichtbare gebreken toont u deze gebreken zo spoedig mogelijk schriftelijk aan de aannemer kenbaar te maken. Ik adviseer om de kennisgeving via de notaris aan de aannemer te betekenen. Op deze wijze wordt de inhoud van de brief ook officieel vastgesteld. Dit kan later in een eventuele gerechtelijke procedure van groot belang zijn.
De verborgen gebreken zijn gebreken aan het bouwwerk die door gebruik met de tijd zichtbaar worden. Deze gebreken dienen ook binnen 1 jaar na bekend worden aan de aannemer te worden betekend op straffe dat men zijn rechten in deze verliest.
Zowel bij zichtbare als onzichtbare gebreken heeft men het recht om binnen 5 jaar na opleverdatum nakoming of schadevergoeding te vorderen, mits de schriftelijke kennisgeving van de gebreken binnen 1 jaar na oplevering dan wel bekend worden aan de aannemer is verstuurd.
Voor alle duidelijkheid de verplichte officiële kennisgeving van 1 jaar bij gebrekkig opgeleverde bouwwerken geld alleen indien er in de overeenkomst geen bouwgarantie clausule is opgenomen. Als de overeenkomst een bouwgarantie clausule bevat kunt u te allen tijde binnen de aangegeven termijn (meestal 5 jaar) de nakoming als schadevergoeding vorderen. Uiteraard is het verstandig om de omstandigheden van iedere zaak in zijn eigen merites te laten beoordelen door een vakbekwame jurist.
zondag 1 augustus 2010
Veranderde visumregeling Turkije!
Voor Buitenlanders die regelmatig naar Turkije gaan, is het belangrijk te weten dat er een nieuwe visumregeling is ingevoerd die lijkt op de Schengen visaregeling. In plaats van het oude 90-dagen visum dat tussentijds vernieuwd kon worden door even over de grens te gaan. Nu is er een 90/180 dagen visum.
Over een periode van 180 dagen, mag je (opgeteld of aaneengesloten) 90 dagen in Turkije doorbrengen, maar het visum kan pas op de 181e dag vernieuwd worden.
De langer dan 90 dagen te verblijven, betekent dat je het land uitgezet wordt of een fikse boete (of zelfs een tijdelijke verbanning) kunt krijgen.
Deze visumregeling was al lange tijd zo, maar werd zoveel mogelijk door de vingers gezien door de Turkse autoriteiten. Sinds 14 juli worden ze stricter toegepast. De regeling geldt voor 63 landen, waaronder ook Nederland en Belgie.
Kortom vanaf 14 juli gelden er andere voorwaarden aan de Turkse visa gelden. Met andere woorden zelfde regels als die Schengen stelt: maximaal 90 dagen in TR daarna 3 maanden buiten TR en daarna kan men weer in aanmerking komen voor een nieuw visum.
De iskan
Waar staat het voor?
Wie kan het aanvragen?
Onder welke voorwaarden?
Waarom is de iskan belangrijk?
Hieronder leest u alles wat u moet weten over de iskan.
Met 'Iskan' wordt de algemene iskan bedoeld. De algemene iskan moet men niet verwarren met de individuele iskan (ferdi iskan). Hieronder kunt u meer lezen over de individuele iskan. De algemene iskan wordt ook wel de 'yapı kullanım izni' genoemd. Vertaling van deze drie woorden geeft al aan waar het voor staat, namelijk
'toestemming voor gebruik van het gebouw'.
Ik heb mijn eigen vertaling voor de iskan, namelijk 'legale bouw'.
De algemene iskan dient schriftelijk aangevraagd te worden door de bouwer cq. de aannemer, dan wel de grondeigena(a)r(en) bij de afdeling bouwzaken van de plaatselijke Gemeente.
Naar aanleiding van het verzoek van de aanemer onderzoekt een buitendienst ambtenaar of het bouwwerk (meestal een appartementcomplex) is gebouwd conform de bouwvergunning en de goedgekeurde bouwplannen. Het niet voltooien van de gemeenschappelijke tuin en/of zwembad kan voldoende reden zijn om de iskan niet af te
geven.
Verder wordt door de Gemeente onderzocht of de aannemer zijn andere verplichtingen, zoals het betalen van de sociale verzekeringspremies van de bouwvakkers, het betalen van de verbruikte electriciteits- en waterrekeningen voor de bouw, het betalen van de gemeentelijke leges en onroerendgoedbelasting heeft voldaan.
Ook wordt bekeken of het gebouw voldoet aan de wettelijke veiligheidsvoorschriften, zoals een goedgekeurde lift en brandtrap.
Indien de aannemer voor het gebouw geen Iskan kan verkrijgen bij de Gemeente kunnen de bewoners van het gebouw geen aanspraak maken op de individuele iskan. En de
individuele iskan zorgt er nu juist voor dat bij u thuis een meter wordt geplaatst.
Een bewoner van het gebouw kan alleen in aanmerking komen voor zijn individuele iskan
indien reeds een algemene iskan is verkregen voor het gebouw. Zonder de individuele iskan kan de bewoner jammergenoeg geen aanspraak meer maken op de lokale water- en/of electriciteitsaansluiting. Het gebruik van de algemene openbare nutsvoorzieningen is
prijsvriendelijker als het gebruik van de bouwstroom en water.
Ik zeg 'geen aanspraak meer', omdat per 1 januari 2005 de wetgever het hebben van de
individuele iskan verplicht heeft gesteld voor het gebruik van openbare nutsvoorzieningen.
Voor deze datum was het mogelijk om water- en/of electriciteitsaansluiting te verkrijgen,
zonder dat het gebouw een algemene iskan had.
De wetgever tracht hiermee illegale bouw te verhinderen en druk uit te oefenen op
aannemers die hun verplichtingen niet zijn nagekomen.
Ik heb in de praktijk meerdere malen meegemaakt dat een Gemeente de
watervoorziening van een gebouw laat afsluiten, doordat het gebouw geen iskan heeft.
Ofschoon in zulke situaties voor de bewoner(s) bezwaar- en beroepmogelijkheden openstaan, kunt u zich wel indenken dat uw woongenot behoorlijk wordt beperkt tijdens de juridische procedure.
Dus let erop dat het appartement of woning die u voor ogen hebt reeds een iskan papiertje
heeft.
Wie kan het aanvragen?
Onder welke voorwaarden?
Waarom is de iskan belangrijk?
Hieronder leest u alles wat u moet weten over de iskan.
Met 'Iskan' wordt de algemene iskan bedoeld. De algemene iskan moet men niet verwarren met de individuele iskan (ferdi iskan). Hieronder kunt u meer lezen over de individuele iskan. De algemene iskan wordt ook wel de 'yapı kullanım izni' genoemd. Vertaling van deze drie woorden geeft al aan waar het voor staat, namelijk
'toestemming voor gebruik van het gebouw'.
Ik heb mijn eigen vertaling voor de iskan, namelijk 'legale bouw'.
De algemene iskan dient schriftelijk aangevraagd te worden door de bouwer cq. de aannemer, dan wel de grondeigena(a)r(en) bij de afdeling bouwzaken van de plaatselijke Gemeente.
Naar aanleiding van het verzoek van de aanemer onderzoekt een buitendienst ambtenaar of het bouwwerk (meestal een appartementcomplex) is gebouwd conform de bouwvergunning en de goedgekeurde bouwplannen. Het niet voltooien van de gemeenschappelijke tuin en/of zwembad kan voldoende reden zijn om de iskan niet af te
geven.
Verder wordt door de Gemeente onderzocht of de aannemer zijn andere verplichtingen, zoals het betalen van de sociale verzekeringspremies van de bouwvakkers, het betalen van de verbruikte electriciteits- en waterrekeningen voor de bouw, het betalen van de gemeentelijke leges en onroerendgoedbelasting heeft voldaan.
Ook wordt bekeken of het gebouw voldoet aan de wettelijke veiligheidsvoorschriften, zoals een goedgekeurde lift en brandtrap.
Indien de aannemer voor het gebouw geen Iskan kan verkrijgen bij de Gemeente kunnen de bewoners van het gebouw geen aanspraak maken op de individuele iskan. En de
individuele iskan zorgt er nu juist voor dat bij u thuis een meter wordt geplaatst.
Een bewoner van het gebouw kan alleen in aanmerking komen voor zijn individuele iskan
indien reeds een algemene iskan is verkregen voor het gebouw. Zonder de individuele iskan kan de bewoner jammergenoeg geen aanspraak meer maken op de lokale water- en/of electriciteitsaansluiting. Het gebruik van de algemene openbare nutsvoorzieningen is
prijsvriendelijker als het gebruik van de bouwstroom en water.
Ik zeg 'geen aanspraak meer', omdat per 1 januari 2005 de wetgever het hebben van de
individuele iskan verplicht heeft gesteld voor het gebruik van openbare nutsvoorzieningen.
Voor deze datum was het mogelijk om water- en/of electriciteitsaansluiting te verkrijgen,
zonder dat het gebouw een algemene iskan had.
De wetgever tracht hiermee illegale bouw te verhinderen en druk uit te oefenen op
aannemers die hun verplichtingen niet zijn nagekomen.
Ik heb in de praktijk meerdere malen meegemaakt dat een Gemeente de
watervoorziening van een gebouw laat afsluiten, doordat het gebouw geen iskan heeft.
Ofschoon in zulke situaties voor de bewoner(s) bezwaar- en beroepmogelijkheden openstaan, kunt u zich wel indenken dat uw woongenot behoorlijk wordt beperkt tijdens de juridische procedure.
Dus let erop dat het appartement of woning die u voor ogen hebt reeds een iskan papiertje
heeft.
Aankoop woning Turkije
Een aantal vragen van de heer en mevrouw Hemmelder uit Alanya betreffende hun aankoop in Alanya.
De vragen zijn hieronder weergegeven:
(wegens privacy redenen is de naam van de makelaar niet opgenomen.)
1. We hebben op het kadaster in Alanya samen met de verkopende partij een schriftelijke overeen- komst (soort bereidverklaring) ondertekend, waarbij handtekeningen over elkaar pasfoto's wordt gezet. Na ondertekening hiervan is een nieuwe tapu gemaakt en in afschrift aan ons verstrekt. Uit navraag bij de makelaar blijkt dat het in Turkije, anders dan in NL, niet mogelijk is om een afschrift van genoemde overeenkomst te krijgen.
Klopt deze gang van zaken?
2. In dezelfde overeenkomst wordt gesproken van een appartement op de 4e etage terwijl ons appartement op de 5e etage ligt. Door de tolk en makelaar is toegelicht dat alleen het aantal woonlagen wordt geteld. Dus als (zoals in dit project) de begane grond alleen gemeenschap- pelijke ruimten heeft geldt dit niet als (woon) etage; vandaar het verschil.
Klopt deze werkwijze?
3. In de tapu wordt een eigendomsaandeel genoemd van 4/504 in het totale project (betreft in totaal 4 gebouwen á 40 appartementen).
Uit navraag bij makelaar blijkt dat deze breuk voor ieder appartement gelijk is, ongeacht de grootte van de appartementen (variërend van 100 m2 tot meer dan 250 m2) en dat het - anders dan in NL - in Turkije te doen gebruikelijk is dat iedere eigenaar een gelijk aandeel heeft in het totaal en dat in de regel de servicekosten gelijk liggen.
Klopt dit laatste?
Antwoorden:
1. Tijdens de overdracht van de Tapu (het eigendomsbewijs) ondertekenen de kopende en verkopende partij de werkelijke akte van levering, waarbij partijen hun handtekeningen over elkaars pasfoto's zetten. Het is juist dat partijen geen kopie van deze akte ontvangen. Daartegenover krijgen ze als bewijs een origineel Tapu document.
2. Het is niet mogelijk dat een vierde verdieping als vijfde verdieping is aangemerkt. Mijns inziens is er sprake van slordigheid in de akte van splitsing en het bestuursreglement.
De tapu ambtenaren die de leveringsakte doen opstellen zijn gebonden met de details van de akte van splitsing. Indien de bouwaannemer niet de juiste details van de bouwvergunning in de akte van splitsing heeft verwoord is het goed mogelijk dat er onjuistheden voorkomen in de akte van levering.
3. Wanneer een bouwproject wordt goedgekeurd door de Gemeente dient de bouwaannemer het nog te bouwen appartementsgebouw door middel van een akte van splitsing in appartementen en een bestuursreglement te laten registreren als onafhankelijke woningdelen (appartementen) bij de Tapukantoor. De onafhankelijke apparte- menten kunnen dan met een eigen zelfstandige Tapu verkocht worden. Er is sprake van mandeligheid (mede-eigendomschap) indien de splitsing bij de Tapu niet heeft plaatsgevonden.
Ook het eigendomsaandeel heeft direct te maken met de akte van splitsing van het gebouw.
De grootte van het appartement is bepalend voor het eigendomsaandeel in de gehele oppervlakte van de bouwgrond. Dit dient ook te worden weergegeven op de Tapu.
Ofschoon ieder lid van de Vereniging van Eigenaren recht op één stem per appartement heeft (ongeacht het eigendom- saandeel), is het eigendomsaandeel wel bepalend voor de bijdrage in de servicekosten! Bijvoorbeeld een woning met een oppervlakte van 100m2 zal minder verwarmingskosten hoeven te betalen als een woning van 250m2.
De servicekosten daargelaten, het eigendom- saandeel is van evident belang voor het veiligstellen van de eigendomsrechten en opstalrechten in de grond indien het gebouw wordt verwoest door brand of anderszins.
Door middel van de tussenkomst van de rechter is het mogelijk om de onjuiste akte van splitsing bij de Tapukantoor te laten wijzigen op basis van de juiste gegevens van de bouwvergunning.
De vragen zijn hieronder weergegeven:
(wegens privacy redenen is de naam van de makelaar niet opgenomen.)
1. We hebben op het kadaster in Alanya samen met de verkopende partij een schriftelijke overeen- komst (soort bereidverklaring) ondertekend, waarbij handtekeningen over elkaar pasfoto's wordt gezet. Na ondertekening hiervan is een nieuwe tapu gemaakt en in afschrift aan ons verstrekt. Uit navraag bij de makelaar blijkt dat het in Turkije, anders dan in NL, niet mogelijk is om een afschrift van genoemde overeenkomst te krijgen.
Klopt deze gang van zaken?
2. In dezelfde overeenkomst wordt gesproken van een appartement op de 4e etage terwijl ons appartement op de 5e etage ligt. Door de tolk en makelaar is toegelicht dat alleen het aantal woonlagen wordt geteld. Dus als (zoals in dit project) de begane grond alleen gemeenschap- pelijke ruimten heeft geldt dit niet als (woon) etage; vandaar het verschil.
Klopt deze werkwijze?
3. In de tapu wordt een eigendomsaandeel genoemd van 4/504 in het totale project (betreft in totaal 4 gebouwen á 40 appartementen).
Uit navraag bij makelaar blijkt dat deze breuk voor ieder appartement gelijk is, ongeacht de grootte van de appartementen (variërend van 100 m2 tot meer dan 250 m2) en dat het - anders dan in NL - in Turkije te doen gebruikelijk is dat iedere eigenaar een gelijk aandeel heeft in het totaal en dat in de regel de servicekosten gelijk liggen.
Klopt dit laatste?
Antwoorden:
1. Tijdens de overdracht van de Tapu (het eigendomsbewijs) ondertekenen de kopende en verkopende partij de werkelijke akte van levering, waarbij partijen hun handtekeningen over elkaars pasfoto's zetten. Het is juist dat partijen geen kopie van deze akte ontvangen. Daartegenover krijgen ze als bewijs een origineel Tapu document.
2. Het is niet mogelijk dat een vierde verdieping als vijfde verdieping is aangemerkt. Mijns inziens is er sprake van slordigheid in de akte van splitsing en het bestuursreglement.
De tapu ambtenaren die de leveringsakte doen opstellen zijn gebonden met de details van de akte van splitsing. Indien de bouwaannemer niet de juiste details van de bouwvergunning in de akte van splitsing heeft verwoord is het goed mogelijk dat er onjuistheden voorkomen in de akte van levering.
3. Wanneer een bouwproject wordt goedgekeurd door de Gemeente dient de bouwaannemer het nog te bouwen appartementsgebouw door middel van een akte van splitsing in appartementen en een bestuursreglement te laten registreren als onafhankelijke woningdelen (appartementen) bij de Tapukantoor. De onafhankelijke apparte- menten kunnen dan met een eigen zelfstandige Tapu verkocht worden. Er is sprake van mandeligheid (mede-eigendomschap) indien de splitsing bij de Tapu niet heeft plaatsgevonden.
Ook het eigendomsaandeel heeft direct te maken met de akte van splitsing van het gebouw.
De grootte van het appartement is bepalend voor het eigendomsaandeel in de gehele oppervlakte van de bouwgrond. Dit dient ook te worden weergegeven op de Tapu.
Ofschoon ieder lid van de Vereniging van Eigenaren recht op één stem per appartement heeft (ongeacht het eigendom- saandeel), is het eigendomsaandeel wel bepalend voor de bijdrage in de servicekosten! Bijvoorbeeld een woning met een oppervlakte van 100m2 zal minder verwarmingskosten hoeven te betalen als een woning van 250m2.
De servicekosten daargelaten, het eigendom- saandeel is van evident belang voor het veiligstellen van de eigendomsrechten en opstalrechten in de grond indien het gebouw wordt verwoest door brand of anderszins.
Door middel van de tussenkomst van de rechter is het mogelijk om de onjuiste akte van splitsing bij de Tapukantoor te laten wijzigen op basis van de juiste gegevens van de bouwvergunning.
Huurovereenkomst
Iedereen zal ooit wel eens direct of indirect te maken hebben (gehad) met het huren van een woning. Ofschoon de hoofdlijnen van een Turkse huurovereenkomst niet zo zullen verschillen van de West-Europese, zijn er toch juridische aspecten die ik hier puntsgewijs naar voren wil brengen.
Controleer of de verhuurder de rechtmatige eigenaar dan wel de rechtmatige gevolmachtigde is van het object. De Tapu gegevens zijn hier van belang. Indien er sprake is van meerdere eigenaars dienen alle partijen betrokken te zijn bij de overeenkomst.
Ook de makelaar kan een huurovereenkomst ondertekenen, zolang hij maar een specifieke notariële volmacht heeft namens de verhuurder. Vraag naar zijn identiteits-papieren en maak een kopie hiervan.
Indien de verhuurder een bedrijf of een onderneming is, dient u erop te letten dat de bestuurder van het bedrijf bevoegd is om de overeenkomst te ondertekenen.
Vraag naar zijn notariële bestuurdersmandaat en let erop of het niet verlopen is.
Zorg dat alle gegevens correct worden opgenomen in de overeenkomst zoals de adresgegevens, betaalcondities, de huur-termijn, de opzegtermijn en het meest belangrijke; de mogelijke huurverhoging bij overeenkomsten langer dan één jaar.
Indien je de huurovereenkomst voor een langere periode dan één jaar afsluit, is het goed deze eenzijdig bij het Tapukantoor te laten registreren. Dit zorgt ervoor dat je huurrechten ook bij toekomstige kopers van de woning wordt gewaarborgd.
Denk aan een inventarislijst; zoals de CV ketel, zonneboiler en keukenapparatuur. Controleer deze lijst op volledigheid en uiteraard of deze zaken c.q. bestanddelen van de woning nog werken.
Let er op dat een deposito (borgbetaling) en een voorschotbetaling twee verschillende begrippen zijn. Bij een borgbetaling gaat het om een borg; dit betekent dat de huurbaas gehouden is om deze betaling bij beëindiging van de overeenkomst te retourneren. Een voorschotbetaling is een vooruitbetaling op de huurpenning. Mocht u na mondelinge afspraak niet doorzetten met de huurovereenkomst dan kunt u geen aanspraak meer maken op de vooruitbetaling tenzij partijen anders zijn overeengekomen. Let erop dat u altijd een schriftelijk bewijs van betaling voorhanden heeft.
Het is gebruikelijk in Turkije dat de verhuurder naast de huurovereenkomst onafhankelijke schuldbewijzen (SENETS) aan de huurder laat ondertekenen. Tracht dit te vermijden. Indien dat niet mogelijk is, zorg dat alle details van de senets worden opgenomen in de overeenkomst onder vermelding van 'teminat' op de senet zelf. Teminat betekent in het Turks borg. Vergeet niet een kopie van de senet te vragen voor uw eigen dossier.
Last but not least: U moet nooit iets ondertekenen dat u niet kan lezen of niet begrijpt! Zorg voor een onpartijdige adviseur of een vertrouwenspersoon.
Controleer of de verhuurder de rechtmatige eigenaar dan wel de rechtmatige gevolmachtigde is van het object. De Tapu gegevens zijn hier van belang. Indien er sprake is van meerdere eigenaars dienen alle partijen betrokken te zijn bij de overeenkomst.
Ook de makelaar kan een huurovereenkomst ondertekenen, zolang hij maar een specifieke notariële volmacht heeft namens de verhuurder. Vraag naar zijn identiteits-papieren en maak een kopie hiervan.
Indien de verhuurder een bedrijf of een onderneming is, dient u erop te letten dat de bestuurder van het bedrijf bevoegd is om de overeenkomst te ondertekenen.
Vraag naar zijn notariële bestuurdersmandaat en let erop of het niet verlopen is.
Zorg dat alle gegevens correct worden opgenomen in de overeenkomst zoals de adresgegevens, betaalcondities, de huur-termijn, de opzegtermijn en het meest belangrijke; de mogelijke huurverhoging bij overeenkomsten langer dan één jaar.
Indien je de huurovereenkomst voor een langere periode dan één jaar afsluit, is het goed deze eenzijdig bij het Tapukantoor te laten registreren. Dit zorgt ervoor dat je huurrechten ook bij toekomstige kopers van de woning wordt gewaarborgd.
Denk aan een inventarislijst; zoals de CV ketel, zonneboiler en keukenapparatuur. Controleer deze lijst op volledigheid en uiteraard of deze zaken c.q. bestanddelen van de woning nog werken.
Let er op dat een deposito (borgbetaling) en een voorschotbetaling twee verschillende begrippen zijn. Bij een borgbetaling gaat het om een borg; dit betekent dat de huurbaas gehouden is om deze betaling bij beëindiging van de overeenkomst te retourneren. Een voorschotbetaling is een vooruitbetaling op de huurpenning. Mocht u na mondelinge afspraak niet doorzetten met de huurovereenkomst dan kunt u geen aanspraak meer maken op de vooruitbetaling tenzij partijen anders zijn overeengekomen. Let erop dat u altijd een schriftelijk bewijs van betaling voorhanden heeft.
Het is gebruikelijk in Turkije dat de verhuurder naast de huurovereenkomst onafhankelijke schuldbewijzen (SENETS) aan de huurder laat ondertekenen. Tracht dit te vermijden. Indien dat niet mogelijk is, zorg dat alle details van de senets worden opgenomen in de overeenkomst onder vermelding van 'teminat' op de senet zelf. Teminat betekent in het Turks borg. Vergeet niet een kopie van de senet te vragen voor uw eigen dossier.
Last but not least: U moet nooit iets ondertekenen dat u niet kan lezen of niet begrijpt! Zorg voor een onpartijdige adviseur of een vertrouwenspersoon.
Coöperatiewoningen Turkije
Het doel van bouwcoöperaties is om goedkope woningen te ontwikkelen en te
bouwen uit gelden die door middel van contributies van de leden zijn verkregen.
Alle leden van de coöperatie vormen de Algemene Leden Vergadering. Het bestuur, bestaande uit een voorzitter, vice-voorzitter en een penningmeester, wordt door de Algemene Leden Vergadering gekozen. Tevens worden twee controleurs van de boekhouding gekozen. De Algemene Leden Vergadering komt eenmaal per jaar bijeen om de nodige beslissingen te nemen en deze bijeenkomst wordt door een commissaris
van de provincie bijgewoond.
Buitenlanders mogen lid van een Turkse woningcoöperatie worden mits de statuten van de coöperatie dit niet hebben verboden. Wel is het belangrijk om te weten dat buitenlandse leden nooit als lid van het bestuur of als controleur mogen optreden in de
coöperatie. Dit is namelijk bij wetgeving uitgesloten.
Ofschoon het verkrijgen van een woning via een lidmaatschap bij een coöperatie
zeer aantrekkelijk kan zijn, heeft het lidmaatschap van een coöperatie meer
nadelen dan voordelen.
Hieronder een paar voorbeelden:
Er zijn vaak niet of niet op tijd betalende leden, wat ongetwijfeld op den duur leidt tot cashflow problemen en vertraging van de bouwontwikkelingen.
De zware ontgoocheling bij slecht bestuur, interne ruzies, inflatie, vertraging van de bouwontwikkeling.
Het neemt jaren in beslag voordat uiteindelijk de Tapu wordt ontvangen.
In praktijk wordt meer geld uitgegeven dan dat is begroot door de stichters van
de coöperatie.Het feit dat een buitenlander nooit lid van het bestuur mag worden, kan in
praktijk zeer teleurstellend zijn bij situaties waarbij de coöperatie door wanbestuur niet goed functioneert.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee!
bouwen uit gelden die door middel van contributies van de leden zijn verkregen.
Alle leden van de coöperatie vormen de Algemene Leden Vergadering. Het bestuur, bestaande uit een voorzitter, vice-voorzitter en een penningmeester, wordt door de Algemene Leden Vergadering gekozen. Tevens worden twee controleurs van de boekhouding gekozen. De Algemene Leden Vergadering komt eenmaal per jaar bijeen om de nodige beslissingen te nemen en deze bijeenkomst wordt door een commissaris
van de provincie bijgewoond.
Buitenlanders mogen lid van een Turkse woningcoöperatie worden mits de statuten van de coöperatie dit niet hebben verboden. Wel is het belangrijk om te weten dat buitenlandse leden nooit als lid van het bestuur of als controleur mogen optreden in de
coöperatie. Dit is namelijk bij wetgeving uitgesloten.
Ofschoon het verkrijgen van een woning via een lidmaatschap bij een coöperatie
zeer aantrekkelijk kan zijn, heeft het lidmaatschap van een coöperatie meer
nadelen dan voordelen.
Hieronder een paar voorbeelden:
Er zijn vaak niet of niet op tijd betalende leden, wat ongetwijfeld op den duur leidt tot cashflow problemen en vertraging van de bouwontwikkelingen.
De zware ontgoocheling bij slecht bestuur, interne ruzies, inflatie, vertraging van de bouwontwikkeling.
Het neemt jaren in beslag voordat uiteindelijk de Tapu wordt ontvangen.
In praktijk wordt meer geld uitgegeven dan dat is begroot door de stichters van
de coöperatie.Het feit dat een buitenlander nooit lid van het bestuur mag worden, kan in
praktijk zeer teleurstellend zijn bij situaties waarbij de coöperatie door wanbestuur niet goed functioneert.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee!
Koper Spoorloos
Wij hebben het volgende probleem:
Wij hebben ons appartement in januari 2005 verkocht aan een Duitser. Deze wilde er onmiddellijk in. Wij hebben daarin toegestemd op voorwaarde dat hij het bedrag wat wij er voor vroegen, gelijk betaalde en daar ging hij mee akkoord.
Wij hebben het geld ontvangen en in mei werden we gebeld dat de Tapu van die man er was en of wij het adres van hem hadden.
Dat hebben wij niet en er staat ook niks zwart op wit. In oktober zijn wij weer naar Turkije gekomen en toen werden we gebeld door de makelaar of we langs wilden komen.
De makelaar bleek ook geen adres van de man te hebben en wij weten niet of hij nog leeft en of er familie is. In de periode 2005/2006 heeft hij ook niks betaald; geen water, stroom, belasting of de jaarlijkse bijdragen voor het gebouw.
We hebben via het telefoonboek van Duitsland zijn adres geprobeerd te achterhalen maar dat is niet gelukt. De makelaar wil nu dat wij het op naam van het makelaarskantoor zetten maar daar zijn we voor gewaarschuwd. Want als de familie komt, kunnen we het bedrag terugbetalen.
Bij voorbaat vriendelijk dank.
Hartelijke groeten,
Jannie Boekenstein-Lamboo
Beste mevrouw Boekenstein-Lamboo,
Het is zeer verstandig om de Tapu niet aan een ander af te geven dan aan wie u het appartement verkocht heeft.
Verder is het opmerkelijk dat de aankoper niet van zich laat horen. Het kan zijn dat hij ernstig ziek of overleden is, terwijl zijn erfgenamen niet op de hoogte zijn van de woning in Turkije. U blijft verantwoordelijk voor de overdracht en/of de teruggave van de koopsom.
Als ik het goed begrepen heb, is de toestemming aangevraagd en afgegeven door de instantie in Izmir. Voor een aanvraag naar Izmir wordt een kopie van het paspoort van de aankoper in ontvangst genomen door het Tapukantoor. Dit betekent dat er een kopie van het paspoort van de koper is geregistreerd. U zou de instantie in Izmir kunnen benaderen met uitleg van uw situatie en hun verzoeken om een kopie van het paspoort. Hiermee zou u de Duitse instanties (bijv. het Duitse Consulaat in Antalya of Ankara) kunnen benaderen voor een adresonderzoek. Ik ben ervan overtuigd dat u met zijn paspoortgegevens het verblijfadres in Duitsland kunt achterhalen.
Veel succes.
Mr. Selma Ören
Wij hebben ons appartement in januari 2005 verkocht aan een Duitser. Deze wilde er onmiddellijk in. Wij hebben daarin toegestemd op voorwaarde dat hij het bedrag wat wij er voor vroegen, gelijk betaalde en daar ging hij mee akkoord.
Wij hebben het geld ontvangen en in mei werden we gebeld dat de Tapu van die man er was en of wij het adres van hem hadden.
Dat hebben wij niet en er staat ook niks zwart op wit. In oktober zijn wij weer naar Turkije gekomen en toen werden we gebeld door de makelaar of we langs wilden komen.
De makelaar bleek ook geen adres van de man te hebben en wij weten niet of hij nog leeft en of er familie is. In de periode 2005/2006 heeft hij ook niks betaald; geen water, stroom, belasting of de jaarlijkse bijdragen voor het gebouw.
We hebben via het telefoonboek van Duitsland zijn adres geprobeerd te achterhalen maar dat is niet gelukt. De makelaar wil nu dat wij het op naam van het makelaarskantoor zetten maar daar zijn we voor gewaarschuwd. Want als de familie komt, kunnen we het bedrag terugbetalen.
Bij voorbaat vriendelijk dank.
Hartelijke groeten,
Jannie Boekenstein-Lamboo
Beste mevrouw Boekenstein-Lamboo,
Het is zeer verstandig om de Tapu niet aan een ander af te geven dan aan wie u het appartement verkocht heeft.
Verder is het opmerkelijk dat de aankoper niet van zich laat horen. Het kan zijn dat hij ernstig ziek of overleden is, terwijl zijn erfgenamen niet op de hoogte zijn van de woning in Turkije. U blijft verantwoordelijk voor de overdracht en/of de teruggave van de koopsom.
Als ik het goed begrepen heb, is de toestemming aangevraagd en afgegeven door de instantie in Izmir. Voor een aanvraag naar Izmir wordt een kopie van het paspoort van de aankoper in ontvangst genomen door het Tapukantoor. Dit betekent dat er een kopie van het paspoort van de koper is geregistreerd. U zou de instantie in Izmir kunnen benaderen met uitleg van uw situatie en hun verzoeken om een kopie van het paspoort. Hiermee zou u de Duitse instanties (bijv. het Duitse Consulaat in Antalya of Ankara) kunnen benaderen voor een adresonderzoek. Ik ben ervan overtuigd dat u met zijn paspoortgegevens het verblijfadres in Duitsland kunt achterhalen.
Veel succes.
Mr. Selma Ören
Kinderen als eigenaar op de tapu
Wij hebben een appartement in Mahmutlar en de Tapu staat op naam van mijn vrouw en mij. Wij willen dat gaan wijzigen in die zin dat onze beide kinderen nu al mede-eigenaar worden.
Dit is ons aangeraden nadat is gebleken dat het bij andere bewoners van ons complex grote problemen heeft opgeleverd om de Tapu - na het overlijden van de ouders - op hun naam te krijgen, afgezien van de kosten. Ook een in het Turks vertaalde verklaring van erfrecht werd niet geaccepteerd.
Onze vraag is: wat moeten wij daarvoor doen? Kunnen wij volstaan met de paspoorten en de pasfoto's van de kinderen en daarmee naar het Tapu kantoor gaan of moeten ze daarbij aanwezig zijn?
Enig idee van de kosten? Verleent uw kantoor assistentie bij dit soort procedures?
Gaarne uw informatie.
Ton Huls
Beste heer Huls,
Het is mij niet duidelijk waarom uw buren als erfgenamen de Tapu van hun overleden ouders niet op naam hebben kunnen verkrijgen. Met de juiste papieren en juiste vertaling is dit geen moeilijke zaak.
Jammer genoeg is het niet mogelijk voor een buitenlander om de Tapu op naam van de minderjarige kinderen te zetten. Hiervoor dient namelijk een bewindvoerder namens de kinderen aangevraagd te worden bij de rechtbank. Achterliggende gedachte is dat de ouders niet beide kanten van de Tapu- overdracht kunnen vertegenwoordigen in deze.
Wel is het mogelijk dat u uw Tapu mede op naam van uw meerderjarige kinderen laat zetten. De meerderjarigheidsgrens ligt bij 18 jaar.
De procedure en de kosten hiervoor zijn gelijk aan de procedure die u zelf bij de aankoop en overdracht hebt moeten volgen.
(1) U dient ten eerste namens uw meerderjarige kinderen een aanvraag voor de toestemming naar Izmir in te dienen en nadat de toestemming terug is.
(2) Dient uzelf met uw kinderen (mét hun paspoorten) aanwezig te zijn bij het Tapu kantoor. Uiteraard is het mogelijk dat beide partijen zich laten vertegenwoordigen door derden middels een notariële volmacht. Dan hoeft u of uw kinderen niet persoonlijk aanwezig te zijn bij de Tapu.
(3) De kosten van overdracht bedragen 3% van de WOZ-waarde die de gemeente bepaalt voor de woning.
Uiteraard kunt u gebruik maken van mijn diensten.
U kunt via www.selmaoren.av.tr
contact met mij opnemen.
Toch wil ik voor de duidelijkheid aan de lezers melden dat na overlijden van een persoon, het mogelijk is om de Tapu van de woning op naam van de erfgenamen te zetten. De benodigde papieren zijn: (1) een uitreksel van het Nederlandse bevolkings-register voor iedere erfgenaam apart, (2) een akte van overlijden, (3) notariële verklaring van erfrecht, (4) rechtsvertegenwoordiging volmacht aan de advocaat en (5) een kopie van de Tapu.
De documenten (1) t/m (4) dienen voorzien te zijn van een apostille stempel, welke stempel te verkrijgen is bij een willekeurige rechtbank in Nederland. Het is zeer belangrijk dat erop wordt toegezien dat alle stukken compleet zijn en dat deze juridische stukken in goed Turks worden vertaald opdat de rechter de stukken begrijpt en accepteert.
Ik merk zelf vaak dat in de vertaalstukken fouten voorkomen, die grote gevolgen kunnen hebben voor de mogelijke procesgang. Het woord 'testament' bijvoorbeeld, wordt vaak fout vertaald als 'verasetname' terwijl dit woord 'overerving' betekent. Ofschoon ik als advocate niet tegelijkertijd als Nederlandse beëdigde vertaler kan optreden, ben ik wel bij machte om persoonlijk erop toe te zien dat belangrijke documenten juist worden vertaald opdat mogelijke vertaalfouten snel kunnen worden gewijzigd, zonder dat de papieren nogmaals naar Nederland terug hoeven.
Met vriendelijke groet,
Mr. Selma ÖREN
Meester in Nederlands en Turks recht
Dit is ons aangeraden nadat is gebleken dat het bij andere bewoners van ons complex grote problemen heeft opgeleverd om de Tapu - na het overlijden van de ouders - op hun naam te krijgen, afgezien van de kosten. Ook een in het Turks vertaalde verklaring van erfrecht werd niet geaccepteerd.
Onze vraag is: wat moeten wij daarvoor doen? Kunnen wij volstaan met de paspoorten en de pasfoto's van de kinderen en daarmee naar het Tapu kantoor gaan of moeten ze daarbij aanwezig zijn?
Enig idee van de kosten? Verleent uw kantoor assistentie bij dit soort procedures?
Gaarne uw informatie.
Ton Huls
Beste heer Huls,
Het is mij niet duidelijk waarom uw buren als erfgenamen de Tapu van hun overleden ouders niet op naam hebben kunnen verkrijgen. Met de juiste papieren en juiste vertaling is dit geen moeilijke zaak.
Jammer genoeg is het niet mogelijk voor een buitenlander om de Tapu op naam van de minderjarige kinderen te zetten. Hiervoor dient namelijk een bewindvoerder namens de kinderen aangevraagd te worden bij de rechtbank. Achterliggende gedachte is dat de ouders niet beide kanten van de Tapu- overdracht kunnen vertegenwoordigen in deze.
Wel is het mogelijk dat u uw Tapu mede op naam van uw meerderjarige kinderen laat zetten. De meerderjarigheidsgrens ligt bij 18 jaar.
De procedure en de kosten hiervoor zijn gelijk aan de procedure die u zelf bij de aankoop en overdracht hebt moeten volgen.
(1) U dient ten eerste namens uw meerderjarige kinderen een aanvraag voor de toestemming naar Izmir in te dienen en nadat de toestemming terug is.
(2) Dient uzelf met uw kinderen (mét hun paspoorten) aanwezig te zijn bij het Tapu kantoor. Uiteraard is het mogelijk dat beide partijen zich laten vertegenwoordigen door derden middels een notariële volmacht. Dan hoeft u of uw kinderen niet persoonlijk aanwezig te zijn bij de Tapu.
(3) De kosten van overdracht bedragen 3% van de WOZ-waarde die de gemeente bepaalt voor de woning.
Uiteraard kunt u gebruik maken van mijn diensten.
U kunt via www.selmaoren.av.tr
contact met mij opnemen.
Toch wil ik voor de duidelijkheid aan de lezers melden dat na overlijden van een persoon, het mogelijk is om de Tapu van de woning op naam van de erfgenamen te zetten. De benodigde papieren zijn: (1) een uitreksel van het Nederlandse bevolkings-register voor iedere erfgenaam apart, (2) een akte van overlijden, (3) notariële verklaring van erfrecht, (4) rechtsvertegenwoordiging volmacht aan de advocaat en (5) een kopie van de Tapu.
De documenten (1) t/m (4) dienen voorzien te zijn van een apostille stempel, welke stempel te verkrijgen is bij een willekeurige rechtbank in Nederland. Het is zeer belangrijk dat erop wordt toegezien dat alle stukken compleet zijn en dat deze juridische stukken in goed Turks worden vertaald opdat de rechter de stukken begrijpt en accepteert.
Ik merk zelf vaak dat in de vertaalstukken fouten voorkomen, die grote gevolgen kunnen hebben voor de mogelijke procesgang. Het woord 'testament' bijvoorbeeld, wordt vaak fout vertaald als 'verasetname' terwijl dit woord 'overerving' betekent. Ofschoon ik als advocate niet tegelijkertijd als Nederlandse beëdigde vertaler kan optreden, ben ik wel bij machte om persoonlijk erop toe te zien dat belangrijke documenten juist worden vertaald opdat mogelijke vertaalfouten snel kunnen worden gewijzigd, zonder dat de papieren nogmaals naar Nederland terug hoeven.
Met vriendelijke groet,
Mr. Selma ÖREN
Meester in Nederlands en Turks recht
Turks consumentenrecht
De reden dat men weinig gebruik maakt van het Turkse consumentenrecht is niet het feit, dat er geen goede wet en regelgeving hierover bestaat, maar dat de Turkse consument als koper van goederen zijn rechten en mogelijkheden in deze niet kent en ook niet hiervoor opkomt.
Ofschoon het consumentenrecht zowel op roerende als onroerende zaken van toepassing is komt het in praktijk zeer sporadisch voor, dat het onderwerp van discussie een aangekochte woning is.
De bedoeling van dit artikel is dan ook, om de Nederlandse dan wel de Belgische consument - koper van een woning - te informeren over de rechten en mogelijk-heden betreffende zijn onroerend goed aankoop. Uiteraard is een en ander ook van toepassing op aangekochte roerende zaken in Turkije (auto bijvoorbeeld) echter zijn de roerende zaken niet beperkt met de hieronder beschreven mogelijkheden.
De koper als consument heeft het recht om binnen 30 dagen vanaf het moment dat de woning aan hem is geleverd zowel de zichtbare als verborgen gebreken van het goed aan de verkoper schriftelijk mede te delen en hem hiervoor in gebreke te stellen.
De consument heeft de keuze om hierna, onder opzegging van de overeenkomst, de aankoopsom terug te vragen, dan wel het recht het gebrek te laten herstellen, dan wel het goed door een ander goed te laten vervangen, dan wel in verhouding tot het gebrek verlaging van de aankoopsom te vragen, dan wel schadevergoeding te vragen indien sprake is van opgelopen schade. De verkoper dient te berusten in de keuze van de kopende consument.
Aangekochte goederen die niet voldoen aan de eigenschappen dan wel hoedanigheden die door de verkoper zijn medegedeeld, aangeduid dan wel aangegeven door middel van een brochure, reclame of advertentie aan de koper; dan wel niet voldoen aan de geuite verwachtingen van de consument welke bekend zijn bij de koper; dan wel aangekochte goederen die juridische, economische of technische gebreken hebben, worden als gebrekkig goed betiteld.
De hierboven aangegeven consumen-tenrechten zijn alleen en inzoverre van toepassing indien:
• het goed een woning of vakantiehuis betreft
• de koper in de hoedanigheid van consument koopt
• de verkoper het goed verkocht heeft in de hoedanigheid van zijn bedrijfsuitvoering
met het oogmerk van handel
• de verjaringstermijn van 5 jaar met ingang van datum levering woning nog niet
is verlopen
• de koopovereenkomst door tussenkomst van de notaris is gesloten
Mocht de verkopende partij geen gehoor willen geven aan het verzoek van de consument/koper dan heeft de consument de mogelijkheid om zijn zaak aan een Consumentenrechtbank voor te leggen, dan wel een klacht in te dienen bij het College voor Consumentenrechten.
In bijna alle steden bestaat een College voor Consumentenrechten, ondergebracht bij de plaatselijke Kamer van Koophandel. De beslissingen van het College zijn bindend voor beide partijen.
Ofschoon het consumentenrecht zowel op roerende als onroerende zaken van toepassing is komt het in praktijk zeer sporadisch voor, dat het onderwerp van discussie een aangekochte woning is.
De bedoeling van dit artikel is dan ook, om de Nederlandse dan wel de Belgische consument - koper van een woning - te informeren over de rechten en mogelijk-heden betreffende zijn onroerend goed aankoop. Uiteraard is een en ander ook van toepassing op aangekochte roerende zaken in Turkije (auto bijvoorbeeld) echter zijn de roerende zaken niet beperkt met de hieronder beschreven mogelijkheden.
De koper als consument heeft het recht om binnen 30 dagen vanaf het moment dat de woning aan hem is geleverd zowel de zichtbare als verborgen gebreken van het goed aan de verkoper schriftelijk mede te delen en hem hiervoor in gebreke te stellen.
De consument heeft de keuze om hierna, onder opzegging van de overeenkomst, de aankoopsom terug te vragen, dan wel het recht het gebrek te laten herstellen, dan wel het goed door een ander goed te laten vervangen, dan wel in verhouding tot het gebrek verlaging van de aankoopsom te vragen, dan wel schadevergoeding te vragen indien sprake is van opgelopen schade. De verkoper dient te berusten in de keuze van de kopende consument.
Aangekochte goederen die niet voldoen aan de eigenschappen dan wel hoedanigheden die door de verkoper zijn medegedeeld, aangeduid dan wel aangegeven door middel van een brochure, reclame of advertentie aan de koper; dan wel niet voldoen aan de geuite verwachtingen van de consument welke bekend zijn bij de koper; dan wel aangekochte goederen die juridische, economische of technische gebreken hebben, worden als gebrekkig goed betiteld.
De hierboven aangegeven consumen-tenrechten zijn alleen en inzoverre van toepassing indien:
• het goed een woning of vakantiehuis betreft
• de koper in de hoedanigheid van consument koopt
• de verkoper het goed verkocht heeft in de hoedanigheid van zijn bedrijfsuitvoering
met het oogmerk van handel
• de verjaringstermijn van 5 jaar met ingang van datum levering woning nog niet
is verlopen
• de koopovereenkomst door tussenkomst van de notaris is gesloten
Mocht de verkopende partij geen gehoor willen geven aan het verzoek van de consument/koper dan heeft de consument de mogelijkheid om zijn zaak aan een Consumentenrechtbank voor te leggen, dan wel een klacht in te dienen bij het College voor Consumentenrechten.
In bijna alle steden bestaat een College voor Consumentenrechten, ondergebracht bij de plaatselijke Kamer van Koophandel. De beslissingen van het College zijn bindend voor beide partijen.
Winstbelasting bij verkoop van woningen
Naar aanleiding van een vraag van de familie Jansen uit Mahmutlar wil ik het dit keer hebben over een mogelijke vermogenswinstbelasting na verkoop van onroerend goed. Gemakshalve gebruik ik het woord 'woning' voor ieder soort onroerend goed.
De hieronder aangegeven bedragen zijn geldig voor 2007.
De familie Jansen stelde mij de volgende vraag:
“Wij zijn de familie Jansen uit Mahmutlar en hebben een vraag met betrekking tot het verkopen van ons appartement. Nu hoorden wij dat als je binnen een bepaalde tijd je appartement verkoopt, je 60% omzetbelasting moet betalen aan de Turkse staat. Het blijkt een nieuwe wet te zijn. Kunt u ons daar iets meer over vertellen?”
Een woningeigenaar (particulier) dient vermogenswinstbelasting ('değer artış kazancı') aan de overheid te betalen indien (1) de particulier zijn woning binnen 5 jaar na aankoop verkoopt en (2) het totale winstbedrag binnen een kalenderjaar 6.400,- YTL overschrijdt. Het overschrijdende bedrag dient de particulier door middel van een aangifte (beyanname) op te geven bij de belastingdienst.
De belastingdienst heft over het overschrijdende bedrag een winstbelastingpercentage variërend tussen de 15 en 35%. Hiernaast wordt tevens 10% fondsdeel ('fonpayı') over
het overschrijdende bedrag ingehouden.
De vermogenswinstbelasting moet niet verward worden met de gemeentelijke onroerendgoedbelasting. Bij een gemeentelijke onroerendgoedbelasting bestaat geen verjaringstermijn.
De heffing van vermogenswinstbelasting na verkoop van een particuliere woning is eigenlijk geen recente ontwikkeling. Wel is recentelijk (sinds april 2007) de periode van 4 jaar verhoogd naar 5 jaar en het belastingvrije drempelbedrag verhoogd van 6.000,- YTL
naar 6.400,- YTL.
Indien de verkopende partij geen particulier maar een bedrijf is, dient het bedrijf, naast de BTW facturatie uiteraard, over het gefactureerde verkoopwinstbedrag (verschil tussen
het geregistreerde aankoopbedrag en het gefactureerde verkoopbedrag) vennootschapsbelasting ad 20% te betalen aan de overheid. Het spreekt voor zich dat een bedrijf te allen tijde de verkoop van de woning dient te factureren. Bij bedrijven is er geen sprake van een drempelbedrag of beperking in tijd.
De hieronder aangegeven bedragen zijn geldig voor 2007.
De familie Jansen stelde mij de volgende vraag:
“Wij zijn de familie Jansen uit Mahmutlar en hebben een vraag met betrekking tot het verkopen van ons appartement. Nu hoorden wij dat als je binnen een bepaalde tijd je appartement verkoopt, je 60% omzetbelasting moet betalen aan de Turkse staat. Het blijkt een nieuwe wet te zijn. Kunt u ons daar iets meer over vertellen?”
Een woningeigenaar (particulier) dient vermogenswinstbelasting ('değer artış kazancı') aan de overheid te betalen indien (1) de particulier zijn woning binnen 5 jaar na aankoop verkoopt en (2) het totale winstbedrag binnen een kalenderjaar 6.400,- YTL overschrijdt. Het overschrijdende bedrag dient de particulier door middel van een aangifte (beyanname) op te geven bij de belastingdienst.
De belastingdienst heft over het overschrijdende bedrag een winstbelastingpercentage variërend tussen de 15 en 35%. Hiernaast wordt tevens 10% fondsdeel ('fonpayı') over
het overschrijdende bedrag ingehouden.
De vermogenswinstbelasting moet niet verward worden met de gemeentelijke onroerendgoedbelasting. Bij een gemeentelijke onroerendgoedbelasting bestaat geen verjaringstermijn.
De heffing van vermogenswinstbelasting na verkoop van een particuliere woning is eigenlijk geen recente ontwikkeling. Wel is recentelijk (sinds april 2007) de periode van 4 jaar verhoogd naar 5 jaar en het belastingvrije drempelbedrag verhoogd van 6.000,- YTL
naar 6.400,- YTL.
Indien de verkopende partij geen particulier maar een bedrijf is, dient het bedrijf, naast de BTW facturatie uiteraard, over het gefactureerde verkoopwinstbedrag (verschil tussen
het geregistreerde aankoopbedrag en het gefactureerde verkoopbedrag) vennootschapsbelasting ad 20% te betalen aan de overheid. Het spreekt voor zich dat een bedrijf te allen tijde de verkoop van de woning dient te factureren. Bij bedrijven is er geen sprake van een drempelbedrag of beperking in tijd.
Valse Beloftes
Naar aanleiding van een vraag wil ik uw aandacht dit keer voor een bekend fenomeen in de bouwwereld van Alanya.
De bouwaannemer doet mooie beloftes door middel van brochures of verkoopovereenkomsten, de koper komt zijn verplichtingen na, de bouw is klaar maar de beloftes worden niet nagekomen. De koper zit uiteindelijk met de handen in het haar en moet het ontgelden door te gaan betalen voor het nakomen van de beloftes.
Hieronder, een voorbeeld:
In het jaar 2005 hebben wij een appartement gekocht in Mahmutlar.
De brochure van de appartementen hadden wij al goed bestudeerd en vooral het binnenzwembad, de fitnessruimte en de sauna sprak ons erg aan. In de brochure staat letterlijk:
“Deze eerste klas ingericht luxueuze appartementen complex wordt in goede kwaliteit gebouwd. Het beschikt over een bijzonder mooi aangelegde tuin en een zwembad inclusief kinderbad. In het keldergedeelte van het gebouw wordt een zwembad, sauna en fitnessruimte ingericht. Tevens wordt er een verblijfsruimte inclusief bar in het gebouw ingericht. Voor alle woningen worden er bergruimtes in het keldergedeelte aangebracht en de lift wordt in de hoogste kwaliteit uitgevoerd”.
Tijdens onze oriëntatiereis in september 2005 hebben wij van de eigenaar van het verkoopkantoor in Alanya een rondleiding in de bouw gehad. Daar werd ons onder meer enthousiast vertelt dat er een lobby zou komen met een bar. Ook een hamam, fitnessruimte, sauna en zelfs een eigen privéstrand werd ons beloofd. Wij besloten een hoekappartement op de 4e etage te kopen.
In begin 2006 werd ons appartement als klaar beschouwd. Buiten de gebruikelijke problemen met de definitieve oplevering van het appartement bleek dat er wel in de algemene ruimte een sauna aanwezig was, evenals een binnenzwembad, echter zonder water.
Bij de eerste vergadering van eigenaren waarbij de genoemde verkoper veel machtigingen van kopers had, vertelde hij ons dat het zwembad maar een bepaalde tijd te gebruiken was, het verwarmen kostte veel geld. De lobby inrichten moesten we zelf maar betalen. Een ieder moest 200 euro hiervoor betalen. Op de vraag van veel aanwezigen waar de fitnessruimte was, kwam het antwoord dat die er toch was, we moesten zelf voor de apparatuur zorg dragen, dat betaalde de verkoper niet. Ook aan alle andere kopers waren de bovengenoemde voorzieningen beloofd.
Mijn vraag is aan u wat onze rechten zijn in dezen. In de brochure (die ik in bezit heb) belooft men van alles maar men komt zaken niet na. Daardoor leeft er ook grote onvrede onder de kopers. In ons contract staat letterlijk (door ons erin gezet voor de handtekening) ingerichte fitnessruimte. Wij hebben de verkoper hierop aangesproken en die beloofde ons de 200 euro van de lobby retour als tegemoetkoming. Deze 200 euro was in de vergadering besloten dus we moeten hieraan meedoen. Maar als in de brochure “ingericht” staat betekent dat dan in Turkije dat men zelf voor de inrichting moet betalen? En als een van de bewoners dit bedongen heeft, geldt dit dan ook niet voor de overige bewoners?
Mijn tweede vraag is: de door ons aangekochte garage ligt onder de grond van een villa die eigendom is van een ander. Wie is nu de eigenaar: de bewoner van de villa of wij. Mijn vraag is ook: moet de bouwer ons hiervoor een aparte Tapu verstrekken en kan dit geen problemen opleveren als de eigenaar van de villa de villa met grond gaat verkopen?
Verder is mijn vraag of wij ook een Iskan geleverd moeten krijgen van de bouwer en als hij dit niet levert, wat dat voor consequenties voor ons heeft
Het zijn veel vragen waar wij (eigenaren van de appartementen) geen antwoord op weten en via u graag ons recht horen.
De Verbintenisrechtelijke situatie
Nu, alles wat door een bouwaannemer is beloofd en ondertekend, dient nagekomen te worden. Indien er een onduidelijkheid bestaat over de interpretatie of uitleg van bepaalde materie, kan de rechter een beslissende rol spelen.
In zulke situaties is het het beste om een schouw te laten plaatsvinden voor de zaken die volgens u niet nagekomen zijn, dan wel gebrekkig zijn nagekomen, tenzij het zeer duidelijk is (conform de brochures of schriftelijke documenten) en u direct over kunt gaan om de bouwaannemer via de notaris in gebreke te stellen. Mocht er zijn betaald voor verplichtingen van de bouwaannemer, dan kunnen deze sommen terug worden gevorderd. Zorg altijd voor schriftelijk bewijsmateriaal, zoals kwitanties, girale overdrachten met uitleg tot overmaking, bewijs van betaling, facturen, etc.
De Iskan is ook een zaak van de bouwaannemer, afhankelijk van de opleverdatum en/of de schriftelijke afspraken dient de bouwaannemer ervoor te zorgen dat hij het heeft verkregen van de gemeente. De Iskan dient binnen 5 jaar na bouwvergunningafgifte te worden verkregen anders vervalt de bouwvergunning.
Meer over de Iskan kunt u op mijn Internet site www.abc-consultancy.com onder publicaties lezen.
De Goederenrechtelijke situatie
De situatie van de garage ligt anders. Wie de eigenaar hiervan is, kan ik niet zo bepalen. Na onderzoek en bestudering van het bestemmingsplan, bouwvergunning, projectplannen, de splitsingsakte kan ik tot een bepaald oordeel komen. Hoofdregel is dat alle opstallen, zowel onder de grond als boven de grond, toehoort aan de eigenaar van de grond zelf. Afhankelijk van de projectindeling, de bouwvergunning en de akte van splitsing kan het zijn dat de garages onder de grond geen zelfstandigheid hebben maar in mandeligheid (een vorm van gebonden mede-eigendom) toebehoren aan de Vereniging van Eigenaren. Zo gelezen, lijkt het erop dat de bouwaannemer er een potje van heeft gemaakt!
De bouwaannemer doet mooie beloftes door middel van brochures of verkoopovereenkomsten, de koper komt zijn verplichtingen na, de bouw is klaar maar de beloftes worden niet nagekomen. De koper zit uiteindelijk met de handen in het haar en moet het ontgelden door te gaan betalen voor het nakomen van de beloftes.
Hieronder, een voorbeeld:
In het jaar 2005 hebben wij een appartement gekocht in Mahmutlar.
De brochure van de appartementen hadden wij al goed bestudeerd en vooral het binnenzwembad, de fitnessruimte en de sauna sprak ons erg aan. In de brochure staat letterlijk:
“Deze eerste klas ingericht luxueuze appartementen complex wordt in goede kwaliteit gebouwd. Het beschikt over een bijzonder mooi aangelegde tuin en een zwembad inclusief kinderbad. In het keldergedeelte van het gebouw wordt een zwembad, sauna en fitnessruimte ingericht. Tevens wordt er een verblijfsruimte inclusief bar in het gebouw ingericht. Voor alle woningen worden er bergruimtes in het keldergedeelte aangebracht en de lift wordt in de hoogste kwaliteit uitgevoerd”.
Tijdens onze oriëntatiereis in september 2005 hebben wij van de eigenaar van het verkoopkantoor in Alanya een rondleiding in de bouw gehad. Daar werd ons onder meer enthousiast vertelt dat er een lobby zou komen met een bar. Ook een hamam, fitnessruimte, sauna en zelfs een eigen privéstrand werd ons beloofd. Wij besloten een hoekappartement op de 4e etage te kopen.
In begin 2006 werd ons appartement als klaar beschouwd. Buiten de gebruikelijke problemen met de definitieve oplevering van het appartement bleek dat er wel in de algemene ruimte een sauna aanwezig was, evenals een binnenzwembad, echter zonder water.
Bij de eerste vergadering van eigenaren waarbij de genoemde verkoper veel machtigingen van kopers had, vertelde hij ons dat het zwembad maar een bepaalde tijd te gebruiken was, het verwarmen kostte veel geld. De lobby inrichten moesten we zelf maar betalen. Een ieder moest 200 euro hiervoor betalen. Op de vraag van veel aanwezigen waar de fitnessruimte was, kwam het antwoord dat die er toch was, we moesten zelf voor de apparatuur zorg dragen, dat betaalde de verkoper niet. Ook aan alle andere kopers waren de bovengenoemde voorzieningen beloofd.
Mijn vraag is aan u wat onze rechten zijn in dezen. In de brochure (die ik in bezit heb) belooft men van alles maar men komt zaken niet na. Daardoor leeft er ook grote onvrede onder de kopers. In ons contract staat letterlijk (door ons erin gezet voor de handtekening) ingerichte fitnessruimte. Wij hebben de verkoper hierop aangesproken en die beloofde ons de 200 euro van de lobby retour als tegemoetkoming. Deze 200 euro was in de vergadering besloten dus we moeten hieraan meedoen. Maar als in de brochure “ingericht” staat betekent dat dan in Turkije dat men zelf voor de inrichting moet betalen? En als een van de bewoners dit bedongen heeft, geldt dit dan ook niet voor de overige bewoners?
Mijn tweede vraag is: de door ons aangekochte garage ligt onder de grond van een villa die eigendom is van een ander. Wie is nu de eigenaar: de bewoner van de villa of wij. Mijn vraag is ook: moet de bouwer ons hiervoor een aparte Tapu verstrekken en kan dit geen problemen opleveren als de eigenaar van de villa de villa met grond gaat verkopen?
Verder is mijn vraag of wij ook een Iskan geleverd moeten krijgen van de bouwer en als hij dit niet levert, wat dat voor consequenties voor ons heeft
Het zijn veel vragen waar wij (eigenaren van de appartementen) geen antwoord op weten en via u graag ons recht horen.
De Verbintenisrechtelijke situatie
Nu, alles wat door een bouwaannemer is beloofd en ondertekend, dient nagekomen te worden. Indien er een onduidelijkheid bestaat over de interpretatie of uitleg van bepaalde materie, kan de rechter een beslissende rol spelen.
In zulke situaties is het het beste om een schouw te laten plaatsvinden voor de zaken die volgens u niet nagekomen zijn, dan wel gebrekkig zijn nagekomen, tenzij het zeer duidelijk is (conform de brochures of schriftelijke documenten) en u direct over kunt gaan om de bouwaannemer via de notaris in gebreke te stellen. Mocht er zijn betaald voor verplichtingen van de bouwaannemer, dan kunnen deze sommen terug worden gevorderd. Zorg altijd voor schriftelijk bewijsmateriaal, zoals kwitanties, girale overdrachten met uitleg tot overmaking, bewijs van betaling, facturen, etc.
De Iskan is ook een zaak van de bouwaannemer, afhankelijk van de opleverdatum en/of de schriftelijke afspraken dient de bouwaannemer ervoor te zorgen dat hij het heeft verkregen van de gemeente. De Iskan dient binnen 5 jaar na bouwvergunningafgifte te worden verkregen anders vervalt de bouwvergunning.
Meer over de Iskan kunt u op mijn Internet site www.abc-consultancy.com onder publicaties lezen.
De Goederenrechtelijke situatie
De situatie van de garage ligt anders. Wie de eigenaar hiervan is, kan ik niet zo bepalen. Na onderzoek en bestudering van het bestemmingsplan, bouwvergunning, projectplannen, de splitsingsakte kan ik tot een bepaald oordeel komen. Hoofdregel is dat alle opstallen, zowel onder de grond als boven de grond, toehoort aan de eigenaar van de grond zelf. Afhankelijk van de projectindeling, de bouwvergunning en de akte van splitsing kan het zijn dat de garages onder de grond geen zelfstandigheid hebben maar in mandeligheid (een vorm van gebonden mede-eigendom) toebehoren aan de Vereniging van Eigenaren. Zo gelezen, lijkt het erop dat de bouwaannemer er een potje van heeft gemaakt!
Huwelijkse voorwaarden
Beste mensen,
Naar aanleiding van een vraag van een anonieme lezer wil ik het dit keer hebben over huwelijkse voorwaarden in Turkije.
De volgende vragen zijn aan mij voorgelegd:
Bestaat er naar Turks familierecht de mogelijkheid om op 'huwelijkse voorwaarden' te trouwen?
Indien dit niet het geval is, hoe is het in Turkije dan te regelen dat bij een eventuele scheiding niet de helft van het (voor het tijdstip van het huwelijk ingebrachte) vermogen naar de ex-partner gaat?
Moet of kan dit geregeld worden bij testament in het land van herkomst of heeft dit in Turkije dan geen rechtskracht?
Ook naar Turks recht bestaat de mogelijkheid om op huwelijkse voorwaarden te trouwen.
Men trouwt in Turkije in gemeenschap van goederen voor zover deze goederen zijn ingebracht na huwelijksdatum door inbreng van arbeid, tenzij echtlieden andersluidende huwelijkse voorwaarden hebben ondertekend ten overstaan van de notaris. Mij is bekend dat dit ook in Duitsland de regel is. Alle ingebrachte vermogensrechtelijke goederen, aangekocht of verworven voor de datum van het huwelijk, blijven buiten beschouwing gelaten.
Het Turkse recht kent naast de hierboven uitgelegde algemene regel 3 andere mogelijkheden die partners ten overstaan van de notaris kunnen ondertekenen. Deze zijn: (variatie 1) buiten gemeenschap van goederen, (variatie 2) volledige gemeenschap van goederen of (variatie 3) alle goederen voor of na het huwelijk vallen in de echtelijke inboedel behalve individuele schenkingen, materiele en immateriële schadevergoedingen en persoonsgebonden verkregen eigendommen.
Mocht men volledig buiten gemeenschap van goederen willen trouwen dan dient men deze variatie te laten vastleggen (voor of na het huwelijk, dat maakt niet uit) bij een willekeurige Turkse notaris. Als u de Turkse taal niet machtig bent, is het verstandig om een jurist hiervoor in te schakelen.
Mocht het zijn dat men alleen goederen, aangekocht of verworven voor het huwelijk, wil beschermen, dan hoeft men niets te doen aangezien de Turkse heersende wetgeving dit reeds voorschrijft.
Voor alle duidelijkheid, het opmaken van een testament is hiervoor niet nodig.
Naar aanleiding van een vraag van een anonieme lezer wil ik het dit keer hebben over huwelijkse voorwaarden in Turkije.
De volgende vragen zijn aan mij voorgelegd:
Bestaat er naar Turks familierecht de mogelijkheid om op 'huwelijkse voorwaarden' te trouwen?
Indien dit niet het geval is, hoe is het in Turkije dan te regelen dat bij een eventuele scheiding niet de helft van het (voor het tijdstip van het huwelijk ingebrachte) vermogen naar de ex-partner gaat?
Moet of kan dit geregeld worden bij testament in het land van herkomst of heeft dit in Turkije dan geen rechtskracht?
Ook naar Turks recht bestaat de mogelijkheid om op huwelijkse voorwaarden te trouwen.
Men trouwt in Turkije in gemeenschap van goederen voor zover deze goederen zijn ingebracht na huwelijksdatum door inbreng van arbeid, tenzij echtlieden andersluidende huwelijkse voorwaarden hebben ondertekend ten overstaan van de notaris. Mij is bekend dat dit ook in Duitsland de regel is. Alle ingebrachte vermogensrechtelijke goederen, aangekocht of verworven voor de datum van het huwelijk, blijven buiten beschouwing gelaten.
Het Turkse recht kent naast de hierboven uitgelegde algemene regel 3 andere mogelijkheden die partners ten overstaan van de notaris kunnen ondertekenen. Deze zijn: (variatie 1) buiten gemeenschap van goederen, (variatie 2) volledige gemeenschap van goederen of (variatie 3) alle goederen voor of na het huwelijk vallen in de echtelijke inboedel behalve individuele schenkingen, materiele en immateriële schadevergoedingen en persoonsgebonden verkregen eigendommen.
Mocht men volledig buiten gemeenschap van goederen willen trouwen dan dient men deze variatie te laten vastleggen (voor of na het huwelijk, dat maakt niet uit) bij een willekeurige Turkse notaris. Als u de Turkse taal niet machtig bent, is het verstandig om een jurist hiervoor in te schakelen.
Mocht het zijn dat men alleen goederen, aangekocht of verworven voor het huwelijk, wil beschermen, dan hoeft men niets te doen aangezien de Turkse heersende wetgeving dit reeds voorschrijft.
Voor alle duidelijkheid, het opmaken van een testament is hiervoor niet nodig.
Terugkoopregeling
Publicatie van Oktober 2007, anno 2015
Ongelooflijk maar waar.
Terugkoopregelingen.
Wat een makelaar niet allemaal verzint om toch woningen aan de man te brengen.
Een mooi opgesteld document waarin de verkoper de koper beloofd om de woning terug te kopen indien de woning niet wederom door hem of een ander is verkocht binnen de gestelde termijn. De koper denkt dus te investeren in onroerend goed met een garantie op verkoop binnen een bepaalde tijd met de daarbij behorende winst.
Ondertussen zorgt de verkoper dat de koper de Tapu op naam krijgt.
Het trieste van de zaak is dat de belovende partij (de makelaar) meestal een eigen landgenoot is van de koper waardoor de koper in eerste instantie niet twijfelt aan de waarde van het papiertje.
De terugkoopregeling namelijk, bestaat daadwerkelijk in de West-Europese landen.
De goedgelovige koper weet niet dat dit niet het geval is in Turkije. Dat komt veel later pas als hij nul op rekwest krijgt wanneer hij zijn geld terugverzoekt.
Naar Turks recht hebben dit soort papiertjes geen enkele waarde. Ik hoor de lezer hardop denken 'opgelicht', 'bedrog', 'misleiding', 'of niet soms?'. Daadwerkelijk. Er is sprake van misbruik van vertrouwen van de koper dat ruikt naar oplichting. Strafrechtelijk kan de persoon handelend in de hoedanigheid als makelaar dan wel projectontwikkelaar, die zulke beloftes maakt en niet nakomt, strafrechtelijk aangesproken worden als bedrieger en oplichter. Dit soort situaties moet ook niet ongestraft blijven.
Strafrechtelijk kan de makelaar aangepakt worden, maar de vraag is nu juist kan men zijn geld terugkrijgen. Civielrechtelijk. Naar mijn mening is dat ook mogelijk.
Een koopovereenkomst kan op basis van 'bedrog', en 'misbruik van vertouwen' door de rechter nietig worden verklaard. Dit betekent dat de overeenkomst nooit heeft bestaan waardoor de plaatsgevonden rechtshandelingen teruggedraaid kunnen worden. De koper kan zijn betaalde koopsom terugvorderen en de verkoper krijgt zijn Tapu, mocht hij het geleverd hebben aan de koper, terug.
Wat gebeurt er met de makelaar? Ten eerste de makelaar kan fluiten naar zijn goede naam. Hij wordt opgezadeld met de juridische kosten. Op de koop toe riskeert hij een hechtenisstraf en een strafblad. Mocht de buitenlandse makelaar geen werkvergunning hebben, en de meeste hebben dat niet, dan wordt hij het land uitgezet om voorlopig niet binnen te komen.
Het vermoeden bestaat bij mij dat de meeste advocaten in Alanya niet op de hoogte zijn van de laatste mogelijkheid.
Ongelooflijk maar waar.
Terugkoopregelingen.
Wat een makelaar niet allemaal verzint om toch woningen aan de man te brengen.
Een mooi opgesteld document waarin de verkoper de koper beloofd om de woning terug te kopen indien de woning niet wederom door hem of een ander is verkocht binnen de gestelde termijn. De koper denkt dus te investeren in onroerend goed met een garantie op verkoop binnen een bepaalde tijd met de daarbij behorende winst.
Ondertussen zorgt de verkoper dat de koper de Tapu op naam krijgt.
Het trieste van de zaak is dat de belovende partij (de makelaar) meestal een eigen landgenoot is van de koper waardoor de koper in eerste instantie niet twijfelt aan de waarde van het papiertje.
De terugkoopregeling namelijk, bestaat daadwerkelijk in de West-Europese landen.
De goedgelovige koper weet niet dat dit niet het geval is in Turkije. Dat komt veel later pas als hij nul op rekwest krijgt wanneer hij zijn geld terugverzoekt.
Naar Turks recht hebben dit soort papiertjes geen enkele waarde. Ik hoor de lezer hardop denken 'opgelicht', 'bedrog', 'misleiding', 'of niet soms?'. Daadwerkelijk. Er is sprake van misbruik van vertrouwen van de koper dat ruikt naar oplichting. Strafrechtelijk kan de persoon handelend in de hoedanigheid als makelaar dan wel projectontwikkelaar, die zulke beloftes maakt en niet nakomt, strafrechtelijk aangesproken worden als bedrieger en oplichter. Dit soort situaties moet ook niet ongestraft blijven.
Strafrechtelijk kan de makelaar aangepakt worden, maar de vraag is nu juist kan men zijn geld terugkrijgen. Civielrechtelijk. Naar mijn mening is dat ook mogelijk.
Een koopovereenkomst kan op basis van 'bedrog', en 'misbruik van vertouwen' door de rechter nietig worden verklaard. Dit betekent dat de overeenkomst nooit heeft bestaan waardoor de plaatsgevonden rechtshandelingen teruggedraaid kunnen worden. De koper kan zijn betaalde koopsom terugvorderen en de verkoper krijgt zijn Tapu, mocht hij het geleverd hebben aan de koper, terug.
Wat gebeurt er met de makelaar? Ten eerste de makelaar kan fluiten naar zijn goede naam. Hij wordt opgezadeld met de juridische kosten. Op de koop toe riskeert hij een hechtenisstraf en een strafblad. Mocht de buitenlandse makelaar geen werkvergunning hebben, en de meeste hebben dat niet, dan wordt hij het land uitgezet om voorlopig niet binnen te komen.
Het vermoeden bestaat bij mij dat de meeste advocaten in Alanya niet op de hoogte zijn van de laatste mogelijkheid.
Erfrecht
Ik heb een vraag over erfrecht. Ik heb verscheidene publikaties hierover gelezen, maar kom er niet helemaal uit.
Ik heb een appartement in Mahmutlar en de tapu staat alleen op mijn naam.
Ik begrijp dat als ik overlijd, het appartement naar mijn echtgenote gaat, zonder veel problemen.
nb. Wij hebben een langstlevende testament in Nederland en ik neem aan dat die ook in Turkije geldt.
Moeten wij hiervan een gewaarmerkte vertaling laten maken?
Maar mochten wij beiden overlijden, gaat het appartement dan geheel naar onze twee kinderen?
Ik heb ergens gelezen dat onze ouders er eventueel ook gedeeltelijk recht op hebben?
Zijn er nog meerdere familieleden die eventueel aanspraak kunnen maken op een gedeelte van de waarde van het appartement?
Ik hoop dat U deze zaak duidelijker kunt maken voor mij.
Ik dank U bij voorbaat.
met vriendelijke groet
Bert Crooy
Beste heer Crooy,
Ik wil ten eerste een aantal misverstanden recht zetten.
Als U komt te overlijden, komt de woning niet automatisch en vanzelfsprekend op naam van uw echtgenoot te staan. Uw echtgenoot is niet de enige erfgename; ik begrijp uit uw verhaal dat u ook kinderen hebt. Naar algemeen Turks recht wordt de woning voor ¼ deel aan uw vrouw, ¾ deel aan uw kinderen toebedeeld, tenzij anders is voorzien bij testament.
Hoewel het langstlevende testament ook in Turkije in beginsel geldig is dient deze na een onverwacht overlijden van u of uw vrouw in procedure te worden gezet. Dit kost behoorlijk veel tijd en geld voor uw erfgenamen. Ik adviseer iedere Nederlander die een woning heeft in Turkije om reeds in leven om een aantal zaken recht te zetten.
U kunt de volgende acties ondernemen om de rechten van uw vrouw ‘veilig’ te stellen aangezien bepaalde zaken in Turkije niet zo vanzelfsprekend is als in uw eigen land.
1. Bij de Tapu kantoor een langstlevend woongebruik op naam van uw vrouw laten vaststellen bij akte
2. Bij een Turkse notaris een Turks testament (inzake langstlevende) betreffende de woning laten vastleggen
Of zelfs
3. Bij de Tapukantoor de woning op naam van uw kinderen overdragen met een langstlevend vruchtgebruik op naam van uw vrouw vastleggen. Het langstlevende vruchtgebruik vervalt met haar overlijden. Wanneer u komt te overlijden hoeven de kinderen of uw vrouw geen advocaat in dienst te nemen om alles voor hun uit te zoeken en in procedure te zetten. Dit spaart hoop tijd en geld.
Ik kan u bij alle drie de acties begeleiden en adviseren.
Trouwens uw ouders zullen nimmer erfgerechtigde zijn in uw familie situatie aangezien u kinderen hebt. De ouders van een overleden persoon kunnen erfgerechtigde zijn indien de partners nooit kinderen hebben gehad en dat de partners niets anders hebben voorzien bij testament of anderszins.
Vandaar dat ieder familierechtelijke situatie in zijn eigen merites moet worden beoordeeld.
Hopend voldoende te hebben ingelicht
verblijf ik
met vriendelijke groet,
Selma Ören
Ik heb een appartement in Mahmutlar en de tapu staat alleen op mijn naam.
Ik begrijp dat als ik overlijd, het appartement naar mijn echtgenote gaat, zonder veel problemen.
nb. Wij hebben een langstlevende testament in Nederland en ik neem aan dat die ook in Turkije geldt.
Moeten wij hiervan een gewaarmerkte vertaling laten maken?
Maar mochten wij beiden overlijden, gaat het appartement dan geheel naar onze twee kinderen?
Ik heb ergens gelezen dat onze ouders er eventueel ook gedeeltelijk recht op hebben?
Zijn er nog meerdere familieleden die eventueel aanspraak kunnen maken op een gedeelte van de waarde van het appartement?
Ik hoop dat U deze zaak duidelijker kunt maken voor mij.
Ik dank U bij voorbaat.
met vriendelijke groet
Bert Crooy
Beste heer Crooy,
Ik wil ten eerste een aantal misverstanden recht zetten.
Als U komt te overlijden, komt de woning niet automatisch en vanzelfsprekend op naam van uw echtgenoot te staan. Uw echtgenoot is niet de enige erfgename; ik begrijp uit uw verhaal dat u ook kinderen hebt. Naar algemeen Turks recht wordt de woning voor ¼ deel aan uw vrouw, ¾ deel aan uw kinderen toebedeeld, tenzij anders is voorzien bij testament.
Hoewel het langstlevende testament ook in Turkije in beginsel geldig is dient deze na een onverwacht overlijden van u of uw vrouw in procedure te worden gezet. Dit kost behoorlijk veel tijd en geld voor uw erfgenamen. Ik adviseer iedere Nederlander die een woning heeft in Turkije om reeds in leven om een aantal zaken recht te zetten.
U kunt de volgende acties ondernemen om de rechten van uw vrouw ‘veilig’ te stellen aangezien bepaalde zaken in Turkije niet zo vanzelfsprekend is als in uw eigen land.
1. Bij de Tapu kantoor een langstlevend woongebruik op naam van uw vrouw laten vaststellen bij akte
2. Bij een Turkse notaris een Turks testament (inzake langstlevende) betreffende de woning laten vastleggen
Of zelfs
3. Bij de Tapukantoor de woning op naam van uw kinderen overdragen met een langstlevend vruchtgebruik op naam van uw vrouw vastleggen. Het langstlevende vruchtgebruik vervalt met haar overlijden. Wanneer u komt te overlijden hoeven de kinderen of uw vrouw geen advocaat in dienst te nemen om alles voor hun uit te zoeken en in procedure te zetten. Dit spaart hoop tijd en geld.
Ik kan u bij alle drie de acties begeleiden en adviseren.
Trouwens uw ouders zullen nimmer erfgerechtigde zijn in uw familie situatie aangezien u kinderen hebt. De ouders van een overleden persoon kunnen erfgerechtigde zijn indien de partners nooit kinderen hebben gehad en dat de partners niets anders hebben voorzien bij testament of anderszins.
Vandaar dat ieder familierechtelijke situatie in zijn eigen merites moet worden beoordeeld.
Hopend voldoende te hebben ingelicht
verblijf ik
met vriendelijke groet,
Selma Ören
Wetgeving betreffende aankoop onroerend goed
Is er iemand op de hoogte van de Turkse wetgeving in verband met het aankopen van onroerend goed in Turkije?
Blijkbaar kent men in Turkije bankgarantie niet of nauwelijks bij aankoop van onroerend goed.
Hoe zit het met de Turkse wetgeving beschermd deze de kopers?
Is een contact opgesteld tussen makelaars en kopers van enige waarde voor het Turkse gerecht?
Van Driessche
Beste heer Van Driessche,
Turkije kent degelijk bankgarantie bij aankoop van onroerendgoed, alleen men maakt er geen gebruik van. De verkoper wil meteen geld zien en de buitenlandse koper wil gaarne die woning aankopen en wil daarom niet moeilijk doen door allerlei eisen te stellen.
De Turkse wetgeving beschermd de koper zolang hij de woning conform de juiste regels heeft gekocht. De werkelijke koopakte vind plaats ten overstaan van de Tapukantoor.
Koopcontract opgesteld tussen makelaar en koper kan alleen als bewijs dienen bij een gerechtelijke zaak. Naar mijn mening heeft het geen enkele waarde en bied absoluut geen bescherming.
Koopcontract opgesteld tussen de verkoper (=eigenaar) en koper heeft verbintenisrechtelijk waarde, goederenrechtelijk niet. Verbintenisrechtelijk betekent dat men zijn geld terug kan vorderen, goederenrechtelijk dat men ook de woning kan opeisen.
Voor meer informatie verwijs ik u naar onze website www.abc-consultancy.com
Tevens is door ons een handboekje uitgebracht in de Nederlandse taal ‘Alles over de geheimen van de Tapu’. Dit kunt u gratis verkrijgen via onze website www.abc-consultancy.com
Met vriendelijke groet,
Selma Ören
Advocate
Meester in Nederlands en Turks recht
L.L.B. Honors U.K.
Partner ABC Consultancy
Blijkbaar kent men in Turkije bankgarantie niet of nauwelijks bij aankoop van onroerend goed.
Hoe zit het met de Turkse wetgeving beschermd deze de kopers?
Is een contact opgesteld tussen makelaars en kopers van enige waarde voor het Turkse gerecht?
Van Driessche
Beste heer Van Driessche,
Turkije kent degelijk bankgarantie bij aankoop van onroerendgoed, alleen men maakt er geen gebruik van. De verkoper wil meteen geld zien en de buitenlandse koper wil gaarne die woning aankopen en wil daarom niet moeilijk doen door allerlei eisen te stellen.
De Turkse wetgeving beschermd de koper zolang hij de woning conform de juiste regels heeft gekocht. De werkelijke koopakte vind plaats ten overstaan van de Tapukantoor.
Koopcontract opgesteld tussen makelaar en koper kan alleen als bewijs dienen bij een gerechtelijke zaak. Naar mijn mening heeft het geen enkele waarde en bied absoluut geen bescherming.
Koopcontract opgesteld tussen de verkoper (=eigenaar) en koper heeft verbintenisrechtelijk waarde, goederenrechtelijk niet. Verbintenisrechtelijk betekent dat men zijn geld terug kan vorderen, goederenrechtelijk dat men ook de woning kan opeisen.
Voor meer informatie verwijs ik u naar onze website www.abc-consultancy.com
Tevens is door ons een handboekje uitgebracht in de Nederlandse taal ‘Alles over de geheimen van de Tapu’. Dit kunt u gratis verkrijgen via onze website www.abc-consultancy.com
Met vriendelijke groet,
Selma Ören
Advocate
Meester in Nederlands en Turks recht
L.L.B. Honors U.K.
Partner ABC Consultancy
Eigendomsrecht van buitenlanders
Zoals we deze situatie eerder in 2005 hebben meegemaakt is wederom in 2008 de Turkse wetgeving inzake het eigendomsrecht van buitenlanders onverbindend verklaard.
Onlangs is er een nieuw wetsvoorstel ingediend die op een goedkeuring staat te wachten. De verwachting is dat de aankoopprocedure betreffende vastgoed voor buitenlanders verbeterd en verkort zal worden.
De Tapuwetgeving is in werking getreden in het jaar 1934. Artikel 35 van deze wetgeving regelt het eigendomsrecht betreffende vastgoed van buitenlanders op grond van het wederkerigheidsprincipe. Dit betekent dat zolang een persoon met Turkse nationaliteit een vastgoed in een willekeurig ander land in eigendom mag krijgen, de persoon met de nationaliteit van het willekeurige land ook vastgoed op naam mag verwerven.
In het jaar 2005 werd dit artikel door de Hoge Raad onverbindend verklaard, met de reden dat het artikel niet genoeg uitgewerkt was. Na de onverbindend verklaring is binnen negen maanden een vernieuwd wetsvoorstel goedgekeurd en in werking getreden.
Opnieuw bevindt de onroerendgoed markt in Turkije zich in dezelfde procedure als drie jaar geleden. Met ingang van 16 april 2008 is artikel 35 van de Tapuwetgeving wederom door de Hoge Raad onverbindend verklaard.
Het gevolg van deze onverbindend verklaring is dat zolang er geen plaatsvervangende wetsartikel in werking treedt, het tijdelijk niet mogelijk is voor buitenlanders om het eigendomsbewijs op naam te laten registreren. Wel blijft het mogelijk dat buitenlanders die reeds een vastgoed op naam hebben staan het te verkopen en over te dragen aan derden, niet zijnde buitenlanders.
Het nieuwe wetsvoorstel brengt op twee punten wijzigingen aan. Ten eerste wijzigt het wetsvoorstel het oude wetsartikel betreffende de totale oppervlakte van het aangekochte vastgoed dan wel de oppervlakte van het vastgoed waarop het zakelijke recht wordt gevestigd. Deze mocht in geheel Turkije niet meer dan 2,5 hectare overschrijden. Omdat dit onderdeel van de bepaling volgens de Hoge Raad te abstract is, is deze bepaling volgens het wetsvoorstel gewijzigd door de totale oppervlakte van het uitgevoerde dan wel vastgestelde bestemmingsplan per provinciedistrict te beperken tot 10% voor buitenlandse investeringen. Het Ministerraad heeft bevoegdheden om de begrenzing om specifieke redenen aangegeven in het wetsvoorstel te verruimen.
Verder is bepaald dat het Ministerie van Defensie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken de nodige coördinaten betreffende landsveiligheid dienen door te geven aan het Ministerie van Bouwzaken. Het lijkt erop dat hiermede de aanvraagprocedure voor het verkrijgen van de eigendomstitel op naam van een buitenlander verkort en vereenvoudigd zal worden. Hoe de verkorte procedure eruit zal komen te zien is op het moment van het opstellen van dit artikel nog niet bekend. Wel kunnen we deze wijziging met zijn allen van harte toejuichen!
Eind april is het nieuwe wetsvoorstel ingediend bij het Turkse Parlement. Het wetsvoorstel is met meerderheid door de juridische commissie van het Turkse Parlement goedgekeurd. Het Turkse Parlement heeft het op enkele wijzigingen na het wetsvoorstel goedgekeurd waarna het wordt gepubliceerd in het Staatsblad.
Onlangs is er een nieuw wetsvoorstel ingediend die op een goedkeuring staat te wachten. De verwachting is dat de aankoopprocedure betreffende vastgoed voor buitenlanders verbeterd en verkort zal worden.
De Tapuwetgeving is in werking getreden in het jaar 1934. Artikel 35 van deze wetgeving regelt het eigendomsrecht betreffende vastgoed van buitenlanders op grond van het wederkerigheidsprincipe. Dit betekent dat zolang een persoon met Turkse nationaliteit een vastgoed in een willekeurig ander land in eigendom mag krijgen, de persoon met de nationaliteit van het willekeurige land ook vastgoed op naam mag verwerven.
In het jaar 2005 werd dit artikel door de Hoge Raad onverbindend verklaard, met de reden dat het artikel niet genoeg uitgewerkt was. Na de onverbindend verklaring is binnen negen maanden een vernieuwd wetsvoorstel goedgekeurd en in werking getreden.
Opnieuw bevindt de onroerendgoed markt in Turkije zich in dezelfde procedure als drie jaar geleden. Met ingang van 16 april 2008 is artikel 35 van de Tapuwetgeving wederom door de Hoge Raad onverbindend verklaard.
Het gevolg van deze onverbindend verklaring is dat zolang er geen plaatsvervangende wetsartikel in werking treedt, het tijdelijk niet mogelijk is voor buitenlanders om het eigendomsbewijs op naam te laten registreren. Wel blijft het mogelijk dat buitenlanders die reeds een vastgoed op naam hebben staan het te verkopen en over te dragen aan derden, niet zijnde buitenlanders.
Het nieuwe wetsvoorstel brengt op twee punten wijzigingen aan. Ten eerste wijzigt het wetsvoorstel het oude wetsartikel betreffende de totale oppervlakte van het aangekochte vastgoed dan wel de oppervlakte van het vastgoed waarop het zakelijke recht wordt gevestigd. Deze mocht in geheel Turkije niet meer dan 2,5 hectare overschrijden. Omdat dit onderdeel van de bepaling volgens de Hoge Raad te abstract is, is deze bepaling volgens het wetsvoorstel gewijzigd door de totale oppervlakte van het uitgevoerde dan wel vastgestelde bestemmingsplan per provinciedistrict te beperken tot 10% voor buitenlandse investeringen. Het Ministerraad heeft bevoegdheden om de begrenzing om specifieke redenen aangegeven in het wetsvoorstel te verruimen.
Verder is bepaald dat het Ministerie van Defensie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken de nodige coördinaten betreffende landsveiligheid dienen door te geven aan het Ministerie van Bouwzaken. Het lijkt erop dat hiermede de aanvraagprocedure voor het verkrijgen van de eigendomstitel op naam van een buitenlander verkort en vereenvoudigd zal worden. Hoe de verkorte procedure eruit zal komen te zien is op het moment van het opstellen van dit artikel nog niet bekend. Wel kunnen we deze wijziging met zijn allen van harte toejuichen!
Eind april is het nieuwe wetsvoorstel ingediend bij het Turkse Parlement. Het wetsvoorstel is met meerderheid door de juridische commissie van het Turkse Parlement goedgekeurd. Het Turkse Parlement heeft het op enkele wijzigingen na het wetsvoorstel goedgekeurd waarna het wordt gepubliceerd in het Staatsblad.
Vruchtgebruik
Ik ben op zoek naar informatie over vruchtgebruik mogelijkheden in Turkije. Ik overweeg om in Turkije de blote eigendom te kopen van een vastgoed (appartement aan de kustlijn). Ik zou dan graag het vruchtgebruik verkopen aan mijn Belgische vennootschap (BVBA). Naar Belgisch recht zou dit geen enkel probleem zijn. Ik vind nergens informatie over ‘vruchtgebruik via een Belgische BVBA in Turkije’. Moet die Belgische BVBA dan ook langs het tapukantoor? Kan u me hierin verder adviseren?
KdW
-------------------------
Beste KdW,
Vruchtgebruik in Turkije is zeer zeker mogelijk.
Kale eigendom blijft toehoren aan de Tapu eigenaar, echter het totale vruchtgebruik kan op naam van een ander gezet worden.
Hopende je voldoende te hebben ingelicht,
Mvg
Selma Ören
-----------------------------------
Beste Selma,
Eerst en vooral hartelijk bedankt voor deze informatie. Ik ben reeds een aantal weken op zoek naar meer info omtrent dit onderwerp, maar vond tot nu toe niemand die me een concreet antwoord kon geven. De reden waarom ik hier meer over wil weten is inderdaad dat ik via mijn Belgische vennootschap een kost kan genereren, een vastgoed kan betalen die dan op termijn volledig in mijn privé vermogen kan worden opgenomen.
Dit principe wordt in België heel vaak door bedrijfsleiders toegepast.
Volledigheidshalve moet ik meedelen dat ik op dit ogenblik ook met een aantal partners aan het bekijken ben om een activiteit op te gaan zetten in Turkije (regio Adana). Ik zou op commissie basis vastgoed willen verkopen. Dit heeft dan ook weer als meerwaarde dat het vruchtgebruik een duidelijk professioneel karakter heeft en dat het dus niet betwistbaar kan zijn.
Het vruchtgebruik is uiteraard interessant omdat ik met een relatief lage persoonlijke inbreng een vastgoed kan verwerven die grotendeels door mijn firma wordt gefinancierd.
Met vriendelijke groeten,
KdW
KdW
-------------------------
Beste KdW,
Vruchtgebruik in Turkije is zeer zeker mogelijk.
Kale eigendom blijft toehoren aan de Tapu eigenaar, echter het totale vruchtgebruik kan op naam van een ander gezet worden.
Hopende je voldoende te hebben ingelicht,
Mvg
Selma Ören
-----------------------------------
Beste Selma,
Eerst en vooral hartelijk bedankt voor deze informatie. Ik ben reeds een aantal weken op zoek naar meer info omtrent dit onderwerp, maar vond tot nu toe niemand die me een concreet antwoord kon geven. De reden waarom ik hier meer over wil weten is inderdaad dat ik via mijn Belgische vennootschap een kost kan genereren, een vastgoed kan betalen die dan op termijn volledig in mijn privé vermogen kan worden opgenomen.
Dit principe wordt in België heel vaak door bedrijfsleiders toegepast.
Volledigheidshalve moet ik meedelen dat ik op dit ogenblik ook met een aantal partners aan het bekijken ben om een activiteit op te gaan zetten in Turkije (regio Adana). Ik zou op commissie basis vastgoed willen verkopen. Dit heeft dan ook weer als meerwaarde dat het vruchtgebruik een duidelijk professioneel karakter heeft en dat het dus niet betwistbaar kan zijn.
Het vruchtgebruik is uiteraard interessant omdat ik met een relatief lage persoonlijke inbreng een vastgoed kan verwerven die grotendeels door mijn firma wordt gefinancierd.
Met vriendelijke groeten,
KdW
Erfrecht
Ik heb recent mijn Tapu gekregen bij de aankoop van een appartement in Alanya Cikcilli en heb in verband met erfrecht wel een vraagje.
Ik weet niet of u me hierop kunt antwoorden, omdat dit toch niet expliciet stond vermeld in dit artikel…
Ik ben iemand van 46j met Belgische nationaliteit en sinds 2004 gescheiden.
Ik heb 2 minderjarige kinderen.
Ik heb geen contact (of liever “wil geen contact”) meer met mijn ex vrouw en wil niet dat zij ooit ook enige transactie doet als mij iets overkomt.
Ik heb ook een zus van 42j en mijn beide ouders leven nog.
Als ik ooit kom te overlijden zou ik niet willen dat mijn ex hiermee maar iets te maken zou hebben.
Ik zou liever een testament laten opmaken waarbij ik de “volledige bevoegdheden” op mijn zus en/of ouders zou willen schrijven dat zij het beheer van mijn appartement in handen nemen tot mijn kinderen 18j of 21j zijn…. Kan dat?
Moet ik dit testament in België bij een notaris laten opmaken en ook in Turkije, zoals u dat voorschrijft in dat artikel?
Wat zijn ongeveer de kosten voor het opstellen van een testament?
Wat zijn de erfeniskosten eigenlijk als die gaat over kinderen (dus eerste graad veronderstel ik?)? Ik dacht 10%? Bestaat er geen mogelijkheid dat ik dit op een andere manier oplos om niet aan die 10% te moeten onderworpen worden?
Ik hoop dat ik U hiermee niet te veel lastig val? Als het mogelijk zou zijn, kunt U me hierop kort, als jurist in Nederlands en Turks recht, antwoorden?
Alvast bedankt voor de medewerking…
Met Vriendelijke Groeten
Luc uit België
--------------------------------------------------------------------------------
Beste heer Luc,
U bent een vrijgezel met twee minderjarige kinderen. U hebt een woning in Turkije gekocht en vraagt zich af hoe de situatie erfrechtelijke eruit komt te zien als er iets met u gebeurd.
1. Uw ex vrouw kan geen aanspraak op de woning maken!
2. Uw minderjarige kinderen zijn wettelijke erfgenaam van de woning.
3. Wel zal volgens het Turkse erfrecht een voogd benoeming moeten plaatsvinden voordat de woning op hun naam kan worden ingeschreven. Normaliter is de moeder uiteraard de verdere voogd van de kinderen.
4. Wel is het mogelijk om via een testament of een andere wilsbeschikking (bij de Turkse notaris ) de voogdbenoeming aan uw zus of familielid over te laten met betrekking tot uw onroerendgoed.
5. Successierechten vallen naar Europese maatstaven mee. Momenteel is het 9promille (9/1000ste ) over de WOZ c.q. Tapu waarde.
Mvg
Selma Ören
Ik weet niet of u me hierop kunt antwoorden, omdat dit toch niet expliciet stond vermeld in dit artikel…
Ik ben iemand van 46j met Belgische nationaliteit en sinds 2004 gescheiden.
Ik heb 2 minderjarige kinderen.
Ik heb geen contact (of liever “wil geen contact”) meer met mijn ex vrouw en wil niet dat zij ooit ook enige transactie doet als mij iets overkomt.
Ik heb ook een zus van 42j en mijn beide ouders leven nog.
Als ik ooit kom te overlijden zou ik niet willen dat mijn ex hiermee maar iets te maken zou hebben.
Ik zou liever een testament laten opmaken waarbij ik de “volledige bevoegdheden” op mijn zus en/of ouders zou willen schrijven dat zij het beheer van mijn appartement in handen nemen tot mijn kinderen 18j of 21j zijn…. Kan dat?
Moet ik dit testament in België bij een notaris laten opmaken en ook in Turkije, zoals u dat voorschrijft in dat artikel?
Wat zijn ongeveer de kosten voor het opstellen van een testament?
Wat zijn de erfeniskosten eigenlijk als die gaat over kinderen (dus eerste graad veronderstel ik?)? Ik dacht 10%? Bestaat er geen mogelijkheid dat ik dit op een andere manier oplos om niet aan die 10% te moeten onderworpen worden?
Ik hoop dat ik U hiermee niet te veel lastig val? Als het mogelijk zou zijn, kunt U me hierop kort, als jurist in Nederlands en Turks recht, antwoorden?
Alvast bedankt voor de medewerking…
Met Vriendelijke Groeten
Luc uit België
--------------------------------------------------------------------------------
Beste heer Luc,
U bent een vrijgezel met twee minderjarige kinderen. U hebt een woning in Turkije gekocht en vraagt zich af hoe de situatie erfrechtelijke eruit komt te zien als er iets met u gebeurd.
1. Uw ex vrouw kan geen aanspraak op de woning maken!
2. Uw minderjarige kinderen zijn wettelijke erfgenaam van de woning.
3. Wel zal volgens het Turkse erfrecht een voogd benoeming moeten plaatsvinden voordat de woning op hun naam kan worden ingeschreven. Normaliter is de moeder uiteraard de verdere voogd van de kinderen.
4. Wel is het mogelijk om via een testament of een andere wilsbeschikking (bij de Turkse notaris ) de voogdbenoeming aan uw zus of familielid over te laten met betrekking tot uw onroerendgoed.
5. Successierechten vallen naar Europese maatstaven mee. Momenteel is het 9promille (9/1000ste ) over de WOZ c.q. Tapu waarde.
Mvg
Selma Ören
Huwelijkse voorwaarden
Ik heb even een vraag.
Ik ben Nederlandse en wil in Turkije trouwen met mij Turkse vriend.
Ik heb in Nederland een koopwoning en een klein beetje spaargeld.
Ik wil dat dit hoe dan ook van mij blijft en dat mocht het fout gaan, niet de schuld of winst naar hem gaat.
Moet ik daarvoor in Nederland huwelijkse voorwaarden laten opstellen? Of regelt het Turkse recht dat?
Groeten,
D.K
Beste D.K,
Naar Turks recht worden goederen verkregen voor het huwelijk, in uw geval de woning en spaarcentjes, als persoonlijk goed aangerekend en vallen niet in de huwelijksgemeenschap. Je hoeft je in deze zin geen zorgen te maken.
Naar Nederlands recht ben je wel in gemeenschap van goederen getrouwd en dan kan het wel handig zijn om in Nederland uit te zoeken wat je hiervoor moet doen.
Veel succes,
Ik ben Nederlandse en wil in Turkije trouwen met mij Turkse vriend.
Ik heb in Nederland een koopwoning en een klein beetje spaargeld.
Ik wil dat dit hoe dan ook van mij blijft en dat mocht het fout gaan, niet de schuld of winst naar hem gaat.
Moet ik daarvoor in Nederland huwelijkse voorwaarden laten opstellen? Of regelt het Turkse recht dat?
Groeten,
D.K
Beste D.K,
Naar Turks recht worden goederen verkregen voor het huwelijk, in uw geval de woning en spaarcentjes, als persoonlijk goed aangerekend en vallen niet in de huwelijksgemeenschap. Je hoeft je in deze zin geen zorgen te maken.
Naar Nederlands recht ben je wel in gemeenschap van goederen getrouwd en dan kan het wel handig zijn om in Nederland uit te zoeken wat je hiervoor moet doen.
Veel succes,
Rolluiken
Wat zijn de Turkse regels t.a.v. het plaatsen van rolluiken aan een appartement?
Mag je deze plaatsen zonder toestemming van de VVE ?
Met vriendelijke groet,
C. van L
-------------------------------------------------
Beste heer,
Het plaatsen van rolluiken zonder een gemeentelijke toestemming is eigenlijk niet toegestaan. Je mag de originele uiterlijk van het gebouw niet wijzigen.
Alleen in praktijk wordt het gedaan en wordt de situatie door de gemeente gedoogd.
Het plaatsen van rolluiken is geen feitelijk zaak van de vereniging maar als deze situatie door de vereniging wordt aangekaart bij de gemeente is het mogelijk dat de gemeente in plaats van gedogen alsnog u zal verzoeken de rolluiken af te breken. Ook is het mogelijk dat er andersluidende afspraken zijn opgenomen in het bestuursplan van het gebouw, in dat geval heeft de vereniging wel inspraak.
Mag je deze plaatsen zonder toestemming van de VVE ?
Met vriendelijke groet,
C. van L
-------------------------------------------------
Beste heer,
Het plaatsen van rolluiken zonder een gemeentelijke toestemming is eigenlijk niet toegestaan. Je mag de originele uiterlijk van het gebouw niet wijzigen.
Alleen in praktijk wordt het gedaan en wordt de situatie door de gemeente gedoogd.
Het plaatsen van rolluiken is geen feitelijk zaak van de vereniging maar als deze situatie door de vereniging wordt aangekaart bij de gemeente is het mogelijk dat de gemeente in plaats van gedogen alsnog u zal verzoeken de rolluiken af te breken. Ook is het mogelijk dat er andersluidende afspraken zijn opgenomen in het bestuursplan van het gebouw, in dat geval heeft de vereniging wel inspraak.
Vervelende buren
Na lang aarzelen hebben wij besloten om onze vraag aan u voor te leggen.
In 2005 kochten wij een appartement in Turkije. Wij werden rondgeleid door een medewerkster van de bouwfirma die genoemde appartementen te verkopen had. Ook eerder gebouwde complexen werden door ons in aanwezigheid van de medewerkster bezocht. Alles zag er heel goed uit en wij besloten tot aankoop over te gaan. De kwaliteit van de appartementen(gebouwen) is ook niet het gene wat ons dwarszit.
Wat ons destijds werd verteld is dat: het appartementencomplex zou bestaan uit 4 blokken. Er werd een aantal genoemd van 56 appartementen op het complex. Er zou een restaurant, sauna, fitness, winkel en wassalon op het complex komen. De contracten werden ons ter beschikking gesteld en we hebben ze grondig doorgelezen. Wat mij opviel was dat er in het contract een aantal van 87 appartementen genoemd werd. Toen ik dit meldde werd dit afgedaan als zijnde fout. Tijdens de rondleiding hebben wij gevraagd of er in het A of D blok nog appartementen te koop waren. Op deze vraag kragen wij te horen dat deze alle verkocht waren.
Na ongeveer een jaar kregen wij het volgende te horen: de twee zijblokken (A en D blok) werden door de bouwfirma voor de landeigenaar gebouwd om deze te verhuren of verkopen aan Turkse families. Nu hebben wij in het geheel geen bezwaar tegen Turkse mensen in onze omgeving omdat wij in het algemeen ervaren dat zij zeer vriendelijk en behulpzaam zijn. Verder werd verteld dat dit gegoede Turkse families zouden zijn oftewel “nette mensen”.
In het algemeen zijn er op het complex ook nette Turkse mensen. Alleen er zijn een paar families die niet zo netjes zijn. En dan met name de kinderen maken het erg bont al dan niet in opdracht van de ouders.
Op het complex gelden regels die orde en netheid zouden moeten handhaven. Deze kinderen en soms ook de ouders zijn niet van plan om op een enkele manier de regels te volgen. Omdat zij begrijpen dat wij als buitenlanders (yabanci) ons hieraan storen is het geheel nu uitgelopen op het buitenlandertje pesten. Hieronder volgt een opsomming van hetgeen er zoal voorvalt.
Kinderen en ouders lopen dwars door de tuin om de kortste weg te nemen. Voetballen op het gras en zodoende in de planten en struiken schoppen en vernielen. Vanuit de tuin met dezelfde schoenen het zwembadplateau op en schoenen afspoelen in het zwembad. De bal in het zwembad schoppen en met de schoenen er weer uitvissen. Terwijl ik met mijn fiets loop over de paadjes zeggen “burda bisiklet yok” (hier zijn fietsen verboden). Winderige geluiden maken als je voorbij loopt. Zwemmen met kleding aan in het zwembad. Niet douchen voor het zwemmen gaan. Ouders die de kinderen naar binnen roepen vanaf het balkon en de kinderen die terugroepen dat ze niet komen een uur aan een stuk. Het gegil en gekrijs van de kinderen tot 12.00 ’s nachts. Toen ik vorig jaar na een voetbalwedstrijd van Turkije nog even over het balkon keek lagen ouders en kinderen in het zwembad en riepen (naar mij?) Teyze uyumak (tante slaapt).
De situatie irriteerde ons dusdanig in juni van dit jaar (2009) dat ik besloot om de firma een klachtenbrief te schrijven. De druppel om dit te doen was een gat in het rolluik van onze buurman waar ook een kogel! huls op het balkon lag! Op mijn klachtenbrief mocht ik van de firma die zich presenteert als zeer professioneel nooit een antwoord ontvangen. Met lood in de schoenen vertrokken wij eind augustus wederom naar Turkije. En wat schetst onze verbazing: het was stil, er werd niet gevoetbald enz. Toen wij alles geopend hadden vonden wij op het achterbalkon een steen. De schrik sloeg ons om het hart. Zo in het donker konden wij geen schade ontdekken. De steen heb ik daar laten liggen en er foto’s van gemaakt. In eerste instantie hebben wij nadat we ook bij daglicht geen schade konden ontdekken dit voorval niet gemeld. Naderhand ontdekten we dat de ramen van een appartmenten complex wat achter ons is gebouwd waren ingegooid. Echter de maand september is ook de maand dat wij steeds onze verzekering betalen. Ik heb de steen welke nog steeds op het balkon lag getoond aan de verzekeringsmedewerker. Hij adviseerde ons om direct contact op te nemen met de firma. Slechts enkele minuten nadat de verzekeringsmedewerker vertrokken was meldde de bewaker zich met de vraag wat het probleem was. Wij hebben ook hem de steen getoond en hij zei dat er kinderen geweest waren ongeveer een maand geleden. Op mijn vraag welke kinderen antwoordde hij dat het de kinderen van ons complex geweest waren. Hij raadde ons aan contact op te nemen met het kantoor en we mochten zeggen dat hij ervan wist. Later draaide hij eromheen en vroeg ons dit niet te vertellen maar wel het voorval door te geven. Overigens de stilte en het niet voetballen en treiteren hebben maar anderhalve week geduurd, daarna ging alles weer zijn oude”gangetje.
Feiten: de firma heeft alle touwtjes in handen voor wat betreft het onderhoud en de betalingen. Dat wil zeggen er is geen vereniging van eigenaren die alles controleert. Ik twijfel namelijk aan de bewering dat de blokken van de landeigenaar ook iedere maand
€ 55.00 betalen voor onderhoud van de tuin, verlichting en bewaking. De beloofde winkel en wassalon zijn er niet gekomen. Van horen zeggen (bewaking) zijn de ruimtes waar deze gevestigd zouden worden ter beschikking gesteld (verhuurd?) aan een Turkse familie die er een kinderspeelzaal voor zijn 2 kinderen ingericht heeft.
Ik hoop dat u hiermee voldoende informatie heeft om dit probleem te kunnen onderzoeken. Op generlei wijze is het onze bedoeling om Turkse families in een kwaad daglicht te stellen. Nogmaals het gaat hier om een viertal families die deze “streken”uithalen.
Met vriendelijke groet,
A.
-------------------------------------------------
Geachte familie A,
Een zeer netelige situatie en dan bedoel ik niet zo meer dat het gaat om het klagen over Turkse families maar burenrecht problemen in het algemeen.
De situatie is mij duidelijk. Juridisch gezien kunt u als eigenaar (of een aantal eigenaren) van een appartement in het complex zeer zeker wat tegen doen alleen ik vraag me af of u ertegen wilt optreden?
Of deze buren eigenaren zijn dan wel huurders maakt niet uit. Er hoeft ook geen sprake te zijn van een vereniging. U kunt direct de heft in de hand nemen.
Verder kunt u ook tegen de zogenaamde verkopers/bestuurders actie ondernemen (schriftelijk) door duidelijk aan te geven dat ze hun taak niet voldoende waarnemen dan tot uiting brengen.
De vraag is of u acties wil ondernemen, het mag duidelijk zijn dat elke actie vanuit uw kant wederom tegenactie zal teweegbrengen en uw woongenot zal beperken totdat de rechter/ officier van justitie daadwerkelijk te pas komt.
Ik zie uw reacties gaarne tegemoet.
Met vriendelijke groet,
Selma Ören
In 2005 kochten wij een appartement in Turkije. Wij werden rondgeleid door een medewerkster van de bouwfirma die genoemde appartementen te verkopen had. Ook eerder gebouwde complexen werden door ons in aanwezigheid van de medewerkster bezocht. Alles zag er heel goed uit en wij besloten tot aankoop over te gaan. De kwaliteit van de appartementen(gebouwen) is ook niet het gene wat ons dwarszit.
Wat ons destijds werd verteld is dat: het appartementencomplex zou bestaan uit 4 blokken. Er werd een aantal genoemd van 56 appartementen op het complex. Er zou een restaurant, sauna, fitness, winkel en wassalon op het complex komen. De contracten werden ons ter beschikking gesteld en we hebben ze grondig doorgelezen. Wat mij opviel was dat er in het contract een aantal van 87 appartementen genoemd werd. Toen ik dit meldde werd dit afgedaan als zijnde fout. Tijdens de rondleiding hebben wij gevraagd of er in het A of D blok nog appartementen te koop waren. Op deze vraag kragen wij te horen dat deze alle verkocht waren.
Na ongeveer een jaar kregen wij het volgende te horen: de twee zijblokken (A en D blok) werden door de bouwfirma voor de landeigenaar gebouwd om deze te verhuren of verkopen aan Turkse families. Nu hebben wij in het geheel geen bezwaar tegen Turkse mensen in onze omgeving omdat wij in het algemeen ervaren dat zij zeer vriendelijk en behulpzaam zijn. Verder werd verteld dat dit gegoede Turkse families zouden zijn oftewel “nette mensen”.
In het algemeen zijn er op het complex ook nette Turkse mensen. Alleen er zijn een paar families die niet zo netjes zijn. En dan met name de kinderen maken het erg bont al dan niet in opdracht van de ouders.
Op het complex gelden regels die orde en netheid zouden moeten handhaven. Deze kinderen en soms ook de ouders zijn niet van plan om op een enkele manier de regels te volgen. Omdat zij begrijpen dat wij als buitenlanders (yabanci) ons hieraan storen is het geheel nu uitgelopen op het buitenlandertje pesten. Hieronder volgt een opsomming van hetgeen er zoal voorvalt.
Kinderen en ouders lopen dwars door de tuin om de kortste weg te nemen. Voetballen op het gras en zodoende in de planten en struiken schoppen en vernielen. Vanuit de tuin met dezelfde schoenen het zwembadplateau op en schoenen afspoelen in het zwembad. De bal in het zwembad schoppen en met de schoenen er weer uitvissen. Terwijl ik met mijn fiets loop over de paadjes zeggen “burda bisiklet yok” (hier zijn fietsen verboden). Winderige geluiden maken als je voorbij loopt. Zwemmen met kleding aan in het zwembad. Niet douchen voor het zwemmen gaan. Ouders die de kinderen naar binnen roepen vanaf het balkon en de kinderen die terugroepen dat ze niet komen een uur aan een stuk. Het gegil en gekrijs van de kinderen tot 12.00 ’s nachts. Toen ik vorig jaar na een voetbalwedstrijd van Turkije nog even over het balkon keek lagen ouders en kinderen in het zwembad en riepen (naar mij?) Teyze uyumak (tante slaapt).
De situatie irriteerde ons dusdanig in juni van dit jaar (2009) dat ik besloot om de firma een klachtenbrief te schrijven. De druppel om dit te doen was een gat in het rolluik van onze buurman waar ook een kogel! huls op het balkon lag! Op mijn klachtenbrief mocht ik van de firma die zich presenteert als zeer professioneel nooit een antwoord ontvangen. Met lood in de schoenen vertrokken wij eind augustus wederom naar Turkije. En wat schetst onze verbazing: het was stil, er werd niet gevoetbald enz. Toen wij alles geopend hadden vonden wij op het achterbalkon een steen. De schrik sloeg ons om het hart. Zo in het donker konden wij geen schade ontdekken. De steen heb ik daar laten liggen en er foto’s van gemaakt. In eerste instantie hebben wij nadat we ook bij daglicht geen schade konden ontdekken dit voorval niet gemeld. Naderhand ontdekten we dat de ramen van een appartmenten complex wat achter ons is gebouwd waren ingegooid. Echter de maand september is ook de maand dat wij steeds onze verzekering betalen. Ik heb de steen welke nog steeds op het balkon lag getoond aan de verzekeringsmedewerker. Hij adviseerde ons om direct contact op te nemen met de firma. Slechts enkele minuten nadat de verzekeringsmedewerker vertrokken was meldde de bewaker zich met de vraag wat het probleem was. Wij hebben ook hem de steen getoond en hij zei dat er kinderen geweest waren ongeveer een maand geleden. Op mijn vraag welke kinderen antwoordde hij dat het de kinderen van ons complex geweest waren. Hij raadde ons aan contact op te nemen met het kantoor en we mochten zeggen dat hij ervan wist. Later draaide hij eromheen en vroeg ons dit niet te vertellen maar wel het voorval door te geven. Overigens de stilte en het niet voetballen en treiteren hebben maar anderhalve week geduurd, daarna ging alles weer zijn oude”gangetje.
Feiten: de firma heeft alle touwtjes in handen voor wat betreft het onderhoud en de betalingen. Dat wil zeggen er is geen vereniging van eigenaren die alles controleert. Ik twijfel namelijk aan de bewering dat de blokken van de landeigenaar ook iedere maand
€ 55.00 betalen voor onderhoud van de tuin, verlichting en bewaking. De beloofde winkel en wassalon zijn er niet gekomen. Van horen zeggen (bewaking) zijn de ruimtes waar deze gevestigd zouden worden ter beschikking gesteld (verhuurd?) aan een Turkse familie die er een kinderspeelzaal voor zijn 2 kinderen ingericht heeft.
Ik hoop dat u hiermee voldoende informatie heeft om dit probleem te kunnen onderzoeken. Op generlei wijze is het onze bedoeling om Turkse families in een kwaad daglicht te stellen. Nogmaals het gaat hier om een viertal families die deze “streken”uithalen.
Met vriendelijke groet,
A.
-------------------------------------------------
Geachte familie A,
Een zeer netelige situatie en dan bedoel ik niet zo meer dat het gaat om het klagen over Turkse families maar burenrecht problemen in het algemeen.
De situatie is mij duidelijk. Juridisch gezien kunt u als eigenaar (of een aantal eigenaren) van een appartement in het complex zeer zeker wat tegen doen alleen ik vraag me af of u ertegen wilt optreden?
Of deze buren eigenaren zijn dan wel huurders maakt niet uit. Er hoeft ook geen sprake te zijn van een vereniging. U kunt direct de heft in de hand nemen.
Verder kunt u ook tegen de zogenaamde verkopers/bestuurders actie ondernemen (schriftelijk) door duidelijk aan te geven dat ze hun taak niet voldoende waarnemen dan tot uiting brengen.
De vraag is of u acties wil ondernemen, het mag duidelijk zijn dat elke actie vanuit uw kant wederom tegenactie zal teweegbrengen en uw woongenot zal beperken totdat de rechter/ officier van justitie daadwerkelijk te pas komt.
Ik zie uw reacties gaarne tegemoet.
Met vriendelijke groet,
Selma Ören
zondag 18 juli 2010
Advocaat Turkije vertegenwoordigt door Mr. Selma ÖREN
In het kader van een toekomstig samenwerkingsproject ontvangt de Kamer van Koophandel Antalya in Turkije op 16 augustus a.s. een 15-koppige delegatie o.l.v. de Rotterdam Chamber of Commerce and Industry.
Kamer van Koophandel Antalya -Turkije werkt voor deze delegatie een gepast bezoekprogramma uit zodat zij kunnen kennismaken met het potentieel van onze regio als toegangspoort tot de EU-markt. Turkije wordt steeds meer genoemd als een land met opportuniteiten voor de nabije toekomst. Belangrijk is dat het in Europa ligt, naast de oost-EU landen aan de buitengrens van de EU en de zeer belangrijke koppeling met het Midden Oosten. Het land heeft nog vooral een landbouweconomie met agro-industrie, maar ook andere sectoren zoals bouwproducten zijn zich aan het ontwikkelen. De relatief lage loonkosten maken Turkije een interessant land om 'sourcing'-mogelijkheden dicht bij huis te onderzoeken.
Op 16 augustus waar u met de delegatie kennis kunt maken. Iedereen die interesse heeft in zakendoen met Turkije wordt van harte uitgenodigd om contact op te nemen met de zakelijke afdeling van ABC CONSULTANCY of met de Nederlandse Advocaat en Jurist Mr. Selma Ören gevestigd in Antalya.
Heeft u interesse in investeren in Turkije en wenst u meer informatie over de juridische aspecten? Advocaat Selma Ören beschikt over een Turkse desk waar u terecht kan voor juridische opvolging en begeleiding van onder meer volgende aspecten van zakendoen in Turkije :
- opstarten van vennootschappen en joint ventures,
- bekomen van de nodige permits,
- keuze en oprichting van vennootschapsstructuren,
- opstellen van agentuur-distributiecontracten en contracten,
- bank-en financiële juridische aangelegenheden,
- verzekeringsrechtelijke aangelegenheden,
- aspecten van intellectueel eigendomsrecht,
- aankoop en overdracht van eigendom,
- invorderingen,
- verhaaldossiers (diefstal, verlies, beschadiging).
Contacteer voor verdere informatie onze juridisch adviseur Turkije Selma Ören op +90 242 312 5444 of via e-mail legal@abc-consultancy.com of info@selmaoren.av.tr , Hoofd Internationaal Departement.
Kamer van Koophandel Antalya -Turkije werkt voor deze delegatie een gepast bezoekprogramma uit zodat zij kunnen kennismaken met het potentieel van onze regio als toegangspoort tot de EU-markt. Turkije wordt steeds meer genoemd als een land met opportuniteiten voor de nabije toekomst. Belangrijk is dat het in Europa ligt, naast de oost-EU landen aan de buitengrens van de EU en de zeer belangrijke koppeling met het Midden Oosten. Het land heeft nog vooral een landbouweconomie met agro-industrie, maar ook andere sectoren zoals bouwproducten zijn zich aan het ontwikkelen. De relatief lage loonkosten maken Turkije een interessant land om 'sourcing'-mogelijkheden dicht bij huis te onderzoeken.
Op 16 augustus waar u met de delegatie kennis kunt maken. Iedereen die interesse heeft in zakendoen met Turkije wordt van harte uitgenodigd om contact op te nemen met de zakelijke afdeling van ABC CONSULTANCY of met de Nederlandse Advocaat en Jurist Mr. Selma Ören gevestigd in Antalya.
Heeft u interesse in investeren in Turkije en wenst u meer informatie over de juridische aspecten? Advocaat Selma Ören beschikt over een Turkse desk waar u terecht kan voor juridische opvolging en begeleiding van onder meer volgende aspecten van zakendoen in Turkije :
- opstarten van vennootschappen en joint ventures,
- bekomen van de nodige permits,
- keuze en oprichting van vennootschapsstructuren,
- opstellen van agentuur-distributiecontracten en contracten,
- bank-en financiële juridische aangelegenheden,
- verzekeringsrechtelijke aangelegenheden,
- aspecten van intellectueel eigendomsrecht,
- aankoop en overdracht van eigendom,
- invorderingen,
- verhaaldossiers (diefstal, verlies, beschadiging).
Contacteer voor verdere informatie onze juridisch adviseur Turkije Selma Ören op +90 242 312 5444 of via e-mail legal@abc-consultancy.com of info@selmaoren.av.tr , Hoofd Internationaal Departement.
maandag 1 maart 2010
De apostillestempel
Ik merk nog steeds dat velen vergeten om documenten uit het buitenland, dan wel uit Turkije naar het buitenland te voorzien van de apostille stempel. Vandaar dat ik aandacht wil besteden aan de 'apostille stempel'.
Wat is de apostille stempel, waar dient het voor en waar kunt u deze verkrijgen?
De apostille stempel is een internationale stempel die door middel van een internationaal verdrag is geaccepteerd door 180 landen over de hele wereld.
Alle EU-lidstaten, met uitzondering van Polen en Turkije zijn aangesloten bij dit verdrag.
De apostille stempel is een wijze van legalisatie van officiële documenten en betekent dat het document is afgegeven door een officiële instantie van het desbetreffende land om te worden gebruikt in een andere staat. De stempel is een officieel formulier die aan het document gehecht wordt.
Documenten afkomstig uit een verdragsland moeten in het land van herkomst voorzien worden van een apostille stempel, afgegeven door de bevoegde autoriteit. Deze autoriteit kan van land tot land verschillen. In de meeste gevallen zijn de gerechtelijke instanties bevoegd om een document te voorzien van de stempel.
Het komt zelfs voor dat advocaten (bijv. Israel) bevoegd zijn om een apostille stempel te verstrekken.
Voordat er een verdrag over de apostille stempel bestond dienden alle officiële documenten uit het herkomstland gelegaliseerd te worden bij de Ambassade of het Consulaat van het land waar het document afkomstig van is.
U kunt zich wel indenken dat deze handeling veel tijd en moeite in beslag nam, waardoor het internationale verdrag in het leven is geroepen. Officiële documenten van landen die niet aangesloten zijn bij dit verdrag dienen nog steeds op de oude wijze te worden gelegaliseerd.
De apostille stempel is in Turkije te verkrijgen bij de rechtbank voor alle gerechtelijke uitspraken en bij het provinciehuis (vilayet) voor alle andere documenten zoals notariële aktes en vertalingen.
In Nederland wordt de apostille stempel uitgegeven door de plaatselijke Rechtbank.
Mocht u uit Turkije of Nederland een officieel papier meenemen om hier of in Nederland te gebruiken dan dient u deze te voorzien van een apostille stempel. Het bespaart u of uw adviseurs een hoop tijd.
Wat is de apostille stempel, waar dient het voor en waar kunt u deze verkrijgen?
De apostille stempel is een internationale stempel die door middel van een internationaal verdrag is geaccepteerd door 180 landen over de hele wereld.
Alle EU-lidstaten, met uitzondering van Polen en Turkije zijn aangesloten bij dit verdrag.
De apostille stempel is een wijze van legalisatie van officiële documenten en betekent dat het document is afgegeven door een officiële instantie van het desbetreffende land om te worden gebruikt in een andere staat. De stempel is een officieel formulier die aan het document gehecht wordt.
Documenten afkomstig uit een verdragsland moeten in het land van herkomst voorzien worden van een apostille stempel, afgegeven door de bevoegde autoriteit. Deze autoriteit kan van land tot land verschillen. In de meeste gevallen zijn de gerechtelijke instanties bevoegd om een document te voorzien van de stempel.
Het komt zelfs voor dat advocaten (bijv. Israel) bevoegd zijn om een apostille stempel te verstrekken.
Voordat er een verdrag over de apostille stempel bestond dienden alle officiële documenten uit het herkomstland gelegaliseerd te worden bij de Ambassade of het Consulaat van het land waar het document afkomstig van is.
U kunt zich wel indenken dat deze handeling veel tijd en moeite in beslag nam, waardoor het internationale verdrag in het leven is geroepen. Officiële documenten van landen die niet aangesloten zijn bij dit verdrag dienen nog steeds op de oude wijze te worden gelegaliseerd.
De apostille stempel is in Turkije te verkrijgen bij de rechtbank voor alle gerechtelijke uitspraken en bij het provinciehuis (vilayet) voor alle andere documenten zoals notariële aktes en vertalingen.
In Nederland wordt de apostille stempel uitgegeven door de plaatselijke Rechtbank.
Mocht u uit Turkije of Nederland een officieel papier meenemen om hier of in Nederland te gebruiken dan dient u deze te voorzien van een apostille stempel. Het bespaart u of uw adviseurs een hoop tijd.
vrijdag 1 januari 2010
Turkse Nationaliteit
Turkije! Het aangename klimaat, de sympathieke prijs/kwaliteitverhouding en de relatief korte reistijd maken het land zeer geschikt als tweede thuisland. Het feit dat het laatste decennium vele buitenlanders zich permanent hebben gevestigd in Turkije, heeft mij op het idee gebracht te schrijven over de voorwaarden voor het verkrijgen van de Turkse nationaliteit.
Men kan namelijk als buitenlander in aanmerking komen voor de Turkse nationaliteit indien hij of zij zich permanent in het land heeft gevestigd en de Turkse taal machtig is. Het grootste voordeel van het hebben van de Turkse nationaliteit is dat u niet meer verplicht bent een verblijfsvergunning dan wel een werkvergunning aan te vragen. Bovendien hoeft u geen gebruik te maken van een beëdigde vertaler bij verschillende overheidsdiensten, zoals de notaris en het Tapukantoor. Een behoorlijke besparing op uw uitgaven dus.
Zoals u zich wel kunt indenken, verkrijgt men automatisch door geboorte de Turkse nationaliteit. Hier wil ik het niet over hebben. Ook het verkrijgen van het recht tot verwerving van de Turkse nationaliteit door middel van een huwelijk, is niet het onderwerp van mijn artikel.
Dit artikel beperkt zich tot het verkrijgen van de Turkse nationaliteit indien aan de wettelijke voorwaarden is voldaan. De vraag is uiteraard wat de voorwaarden zijn en waar moet u wezen met uw aanvraag.
Ten eerste dient de aanvrager tenminste 18 jaar of ouder te zijn en de laatste 5 jaar onafgebroken in Turkije te hebben gewoond. Indien de aanvrager getrouwd is met een Turk(se) is 3 jaar al voldoende. Verder dient de aanvrager geen strafblad te hebben en in goede gezondheid te verkeren. Het feit of de aanvrager de Turkse taal voldoende machtig is en of hij genoeg inkomsten heeft om zichzelf en zijn familie te onderhouden, is ook een van de wettelijke criteria voor het verkrijgen van de goedkeuring. Andere aspecten zoals een baan, een eigen huis, een eigen bedrijf en/of getrouwd zijn met een Turk(se) kan een reden tot acceptatie zijn voor de instantie die de aanvraag zal beoordelen.
Tevens wordt bij mannelijke aanvragers onder de 45 jaar onderzocht of zij dienstplichtig zijn.
Dit wordt beoordeeld op basis van heersende internationale verdragen tussen de landen (het wederkerigheidprincipe). Indien de aanvrager reeds in het land van herkomst zijn dienst heeft vervuld, is hij vrijgesteld van de Turkse militaire dienst. Het feit dat in het land van herkomst geen verplichting tot vervulling van de militaire dienst bestaat (bijv. Nederland) geeft geen vrijstelling voor de aanvrager!
De formele aanvraag kan worden gedaan bij het bureau voor nationaliteit (“vatandaşlık bürosu”) welke is ondergebracht bij de plaatselijke bevolkingszaken. Daar wordt gezorgd dat de nodige applicaties worden opgestuurd naar de instantie die de aanvraag zal moeten beoordelen; het Ministerie van Binnenlandse zaken.
Voordat dit kan worden gedaan, wordt door de plaatselijke politie onderzoek gedaan naar de woon- en leefsituatie van de aanvrager.
De aanvraag wordt namelijk getoetst aan de wettelijke criteria zoals de taal, de inkomsten, enz.
Het blijft uiteraard ter beoordeling van het Ministerie of de aanvraag daadwerkelijk aan de wettelijke eisen voldoet of niet.
De kosten voor de aanvraag zijn niet noemenswaardig. De procedure voor de aanvraag kan wel een beetje op zich laten wachten, namelijk zes tot acht maanden.
Men kan namelijk als buitenlander in aanmerking komen voor de Turkse nationaliteit indien hij of zij zich permanent in het land heeft gevestigd en de Turkse taal machtig is. Het grootste voordeel van het hebben van de Turkse nationaliteit is dat u niet meer verplicht bent een verblijfsvergunning dan wel een werkvergunning aan te vragen. Bovendien hoeft u geen gebruik te maken van een beëdigde vertaler bij verschillende overheidsdiensten, zoals de notaris en het Tapukantoor. Een behoorlijke besparing op uw uitgaven dus.
Zoals u zich wel kunt indenken, verkrijgt men automatisch door geboorte de Turkse nationaliteit. Hier wil ik het niet over hebben. Ook het verkrijgen van het recht tot verwerving van de Turkse nationaliteit door middel van een huwelijk, is niet het onderwerp van mijn artikel.
Dit artikel beperkt zich tot het verkrijgen van de Turkse nationaliteit indien aan de wettelijke voorwaarden is voldaan. De vraag is uiteraard wat de voorwaarden zijn en waar moet u wezen met uw aanvraag.
Ten eerste dient de aanvrager tenminste 18 jaar of ouder te zijn en de laatste 5 jaar onafgebroken in Turkije te hebben gewoond. Indien de aanvrager getrouwd is met een Turk(se) is 3 jaar al voldoende. Verder dient de aanvrager geen strafblad te hebben en in goede gezondheid te verkeren. Het feit of de aanvrager de Turkse taal voldoende machtig is en of hij genoeg inkomsten heeft om zichzelf en zijn familie te onderhouden, is ook een van de wettelijke criteria voor het verkrijgen van de goedkeuring. Andere aspecten zoals een baan, een eigen huis, een eigen bedrijf en/of getrouwd zijn met een Turk(se) kan een reden tot acceptatie zijn voor de instantie die de aanvraag zal beoordelen.
Tevens wordt bij mannelijke aanvragers onder de 45 jaar onderzocht of zij dienstplichtig zijn.
Dit wordt beoordeeld op basis van heersende internationale verdragen tussen de landen (het wederkerigheidprincipe). Indien de aanvrager reeds in het land van herkomst zijn dienst heeft vervuld, is hij vrijgesteld van de Turkse militaire dienst. Het feit dat in het land van herkomst geen verplichting tot vervulling van de militaire dienst bestaat (bijv. Nederland) geeft geen vrijstelling voor de aanvrager!
De formele aanvraag kan worden gedaan bij het bureau voor nationaliteit (“vatandaşlık bürosu”) welke is ondergebracht bij de plaatselijke bevolkingszaken. Daar wordt gezorgd dat de nodige applicaties worden opgestuurd naar de instantie die de aanvraag zal moeten beoordelen; het Ministerie van Binnenlandse zaken.
Voordat dit kan worden gedaan, wordt door de plaatselijke politie onderzoek gedaan naar de woon- en leefsituatie van de aanvrager.
De aanvraag wordt namelijk getoetst aan de wettelijke criteria zoals de taal, de inkomsten, enz.
Het blijft uiteraard ter beoordeling van het Ministerie of de aanvraag daadwerkelijk aan de wettelijke eisen voldoet of niet.
De kosten voor de aanvraag zijn niet noemenswaardig. De procedure voor de aanvraag kan wel een beetje op zich laten wachten, namelijk zes tot acht maanden.
Abonneren op:
Posts (Atom)