Mocht een persoon om zwaarwichtig belang niet kunnen vereenzelvigen met zijn/haar naam, heeft deze persoon het recht om gebruik te maken van het recht tot naamswijziging via de rechtbank. Voorbeelden van zwaarwichtige redenen zijn: moeite bij het uitspreken, bespottelijk of een constante bron van vragen of ergernis, onethisch, leidt tot verwarring, betekenisloos, geslachtsverandering, slechte reputatie van de familie, verboden naam, enz.
Dit artikel betreft als zodanig niet de hierboven genoemde zwaarwichtige redenen, maar juist situaties waarbij buitenlanders, gewenst of ongewenst, betrokken zijn geraakt tijdens het verkrijgen van de Turkse Nationaliteit (de Turkse Kimlik).
Nu is het zo dat Turkije al een tigtal jaren een vreemd beleid erop aanhield bij het verlenen van de Turkse nationaliteit aan buitenlanders. Turkije verleende namelijk bij het toekennen van een Turkse nationaliteit (Turkse kimlik) aan een buitenlander meteen ook een Turkse naam; veelal naast de eigen naam of zelfs in de plaats van de eigen naam. De reden daarvan was dat een Turkse nationaliteit geen buitenlandse naam of buitenlandse letter karakters in de naam mocht herbergen. De veelal nietsvermoedende buitenlander zal op dat moment niet in de gaten hebben welke juridische rechtsgevolgen dat zou kunnen hebben op zijn leven. Technisch gezien werd op deze manier een tweede persoonlijkheid gecreëerd naast de identiteit die de buitenlander al had. Naar mijn mening een volledige inbreuk op de persoonlijkheidsrechten.
Als ik een levensechte casus mag creëren: mevrouw Sarah Koster heeft met haar huwelijk een Turkse achternaam en een Turkse nationaliteit gekregen. Ze wordt geregistreerd als Sarah Selma Bal. Op haar buitenlandse paspoort blijft haar naam echter gewoon Sarah Koster. Na 20 jaar huwelijk beland ze in een echtscheiding en krijgt ze haar meisjesnaam Koster terug. Maar in een echtscheidingprocedure wordt de toegevoegde Turkse naam 'Selma" niet uitgeschreven. Hiervoor dient ze een aparte naamswijziging procedure via de rechtbank aan te spannen. Een andere optie is dat ze de naam Selma behoudt, maar deze wel laat registreren in haar buitenlandse paspoort naast haar eigen naam. Meestal dien je ook hiervoor een rechtsprocedure in eigen land te volgen.
Gelukkigerwijs is Turkije hierop teruggekomen. En met de wijziging in de Turkse Naamwet wordt dit beleid al lang niet meer toegepast. Maar de rechtssituatie voor diegenen die wel een Turkse naam hebben gekregen blijft ongewijzigd. Zij kunnen indien gewenst hun naam slechts aanpassen via een korte rechtbank procedure. De procedure duurt veelal 4-6 maanden en de rechtszaak wordt gericht aan de Burgerlijke bevolkingsdienst. Het uiteindelijke besluit wordt gepubliceerd in verschillende lokale kranten om uiteindelijk de inschrijving in de Burgerlijk Bevolkingsregister te bewerkstelligen.
