Pagina's

donderdag 21 augustus 2014

Oplichting via volmacht

Tijdens mijn praktijk kom ik vaak oplichtingszaken in verschillende vormen tegen. Men kan namelijk dwalen tijdens het aankopen van goederen of men kan opgelicht worden door bedrog of misleiding. Maar toch blijf ik me afvragen wat de voornaamste oorzaak van oplichting is. Uiteraard het draait altijd om geld, maar geld is niet de oorzaak. Het is de reden waarom men oplicht. Mijn vraag betreft wat is de oorzaak van oplichting op zichzelf. Het antwoord is eigenlijk heel simpel: het vertrouwen in de mede - mens.

Het volgende verhaal heeft mij aangegrepen en ben overtuigd van het feit dat het u ook niet in de koude kleren komt te zitten.

Mevrouw heeft samen met haar man een appartement in Alanya aangekocht van een aannemer. In die periode heeft ze kennis gemaakt met een 'beëdigde vertaler' wiens diensten ze nodig hadden bij het tapu kantoor. .Ze waren tevreden over hem en bleven contact houden. Toen mevrouw en haar man gingen scheiden, kreeg ze de vakantie woning in Turkije toebedeeld. De helft van de woning, die op naam van de ex- man stond, zou op haar naam komen te staan. Hiervoor schakelde ze wederom de diensten in van de beëdigde vertaler en ook toen is het probleemloos verlopen. Uiteindelijk kreeg ze de volledige eigendom van de vakantie woning; de tapu op haar naam.

Omdat mevrouw een dagje ouder werd, dacht ze dat het een goed idee was om de eigendomstitel (de tapu) van haar vakantiewoning op naam van haar kinderen te zetten. Tot heden had ze altijd gebruik gemaakt van de diensten van de beëdigde vertaler waarmee ze ook bevriend was geworden. Het vertrouwen was met de jaren gegroeid. Dit verzoek legde ze wederom bij hem neer en ging ervan uit dat het probleemloos zou verlopen. Op zijn verzoek heeft zij hem de nodige notariële volmacht tot verkoop verleend, een aantal documenten ondertekend en de paperassen van de kinderen uit eigen land verschaft.  Maar na een half jaar kreeg ze van dezelfde persoon te horen dat haar woning verkocht was aan een ander. Ze dacht eest dat het een grapje was. Toen ze in de gaten had dat de beste man bloed serieus was is ze op zoek gegaan naar een advocaat om haar tapu ( de eigendomstitel ) op te eisen.  Na 2 jaar heeft ze van haar advocaat te horen gekregen dat het een verloren zaak is. U begrijpt dat mevrouw met dit verhaal voor een second opinie bij mij is gekomen.

Nu rijst de vraag of mevrouw haar woning terug kan eisen. Het antwoord op deze vraag is afhankelijk van het bewijsmateriaal. Kan mevrouw bewijzen dat de man die ze in vertrouwen heeft genomen haar heeft opgelicht? Hoe staat het met de rechten van de kopende partij die de woning heeft opgekocht?

Mevrouw heeft aan deze meneer een notariële volmacht tot verkoop en overdracht afgegeven. Ze heeft er niet bij stil gestaan dat deze te ruim is opgesteld. In dit geval zou ik haar hebben geadviseerd om een beperkter volmacht af te geven namelijk, slechts de rechtshandeling tot verkoop en overdracht op naam van haar kinderen. Dat was ook haar bedoeling. De beëdigde vertaler had dan nooit de woning aan een derde kunnen verkopen. De derde kopende partij had dan ook nooit kunnen vertrouwen op de volmacht die de beëdigde vertaler in handen had. Vandaar dat de rechtbank de zaak ook niet bewezen heeft geacht.

Het trieste van het verhaal is dat tijdens de rechtbankzaak mevrouw te weten is gekomen dat de beëdigde vertaler haar handtekening op een leeg blad heeft ontfutseld, waarop later is bijgeschreven dat zij het verkoopbedrag heeft ontvangen. Mevrouw is de vakantiewoning kwijt maar ook haar rechten om het verkoopbedrag van de beëdigde vertaler te eisen.

In Turkije kun je met gemak een beëdigde vertaler worden. Men moet mij niet verkeerd begrijpen. Het is een respectabel beroep. Echter zolang de vertaler  datgene doet waarvoor hij is ingeschakeld - het vertaalwerk - heb ik er geen moeite mee. Maar meestal doen ze ook advieswerk en nog erger advocaatwerk, terwijl er geen Gilde of een Orde is die deze handelingen ook daadwerkelijk controleert of tot de orde roept.