Ierse Koppel investeert in Turkije

Al gauw raken een Ierse koppel verliefd op Alanya en zijn omgeving. Ze willen graag een woning kopen en zelfs gaan investeren als ze de juiste ‘zakenman’ hiervoor kunnen vinden. Na een korte tijd hebben ze dat ook gevonden. Hij spreekt vrij goed Engels, komt aannemelijk over, betrekt de koppel in zijn ‘zakenwereld’ en zelfs ‘politieke betrekkingen’ met de gemeente. Kortom , vrij gauw nemen ze hem in vertrouwen en worden er gauw afspraken gemaakt om een stuk grond te kopen en villas op te bouwen. De afspraken worden op een kladje gemaakt en per mail bevestigd. Op basis van de afspraken wordt door de Ierse koppel willekeurige betalingen overgeboekt. Er komen positieve reacties en foto’s van de bouw op de mail van de Ier binnen. Wanneer ze 1 a 2 keer per jaar voor een week in Alanya zijn worden ze warm onthaald en vermoeden ze niets. Want uiteindelijk wordt door de advocaat van de zakenman zelfs een overeenkomst in Engels opgesteld dat de gebouwde villas met het grondstuk van de Ieren zijn. Tevreden hierover wordt zelfs een appartement en nog een grondstuk voor een toekomstige investering aangekocht. Dat het eigendom op naam van hun Turkse partner wordt ingeschreven vinden ze geen probleem. In de tussentijd botert het huwelijk van de Ierse koppel niet. Vanwege de juridische huwelijksproblemen kan de Ier tijdelijk geen betalingen meer doen.

Wanneer hij weer de zaken wil oppakken wordt hij geconfronteerd met het feit dat zijn zakenpartner meer geld vraagt als was afgesproken. Sorry, prijzen zijn gestegen in Turkije of hij wil overboeken anders zouden de villas niet afgemaakt kunnen worden. Noodgedwongen neemt de Ier een tweede hypotheek op zijn woning in Ierland en maakt het geld over. Ondertussen krijgt hij te horen dat een van de villas is verkocht aan een Finse koppel. Dit nieuws komt goed uit. Hij kan zijn ex-vrouw uitbetalen en wellicht iets van zijn investering terugzien. Aangekomen in Alanya ziet hij dat de villas bij lange na niet klaar zijn. Als hij vraagt waar het geld is wordt hem medegedeeld dat hij het bedrag niet in Euros maar in Tl heeft ontvangen. De wisselkoers was te laag, verstandig is om te wachten wordt hem medegedeeld. Hij zal hem later betalen. Hij begrijpt heel goed hoe het vork in de steel steekt maar wil wijs handelen. Met veel moeite en geduld krijgt hij in ieder geval het voor elkaar om de Tapu van het appartement en het grondstuk buiten Alanya op zijn naam te krijgen. Hij moet weer terug naar Ierland. Aangekomen in Ierland ontvangt hij een deel bedrag op naam van zijn ex-vrouw en een klein bedrag op eigen naam. Dit is nog bij lange na niet het bedrag die hij verwachtte. Weer aangekomen in Turkije ziet hij dat de verkochte villa klaar is en zelfs aangekleed is door de nieuwe kopers. Als hij zijn partner vraagt om een eindbalans ziet hij dat heel veel zaken niet juist zijn. Er worden lukraak bedragen in vermindering gebracht zonder facturen te overhandigen. Uiteindelijk krijgt hij van zijn ‘partner’de niet afgemaakte villa op naam en moet hij maar tevreden zijn . De terug te betalen vordering kan hij niet betalen want hij verkeert in faillissement zegt hij. Dat de ‘zakenpartner’ ondertussen business doet en auto’s voor de deur heeft staan doet niets aan dit feit af.

U begrijpt al dat dit verhaal uiteindelijk zal aflopen in een moeizaam lopende rechtbankzaak.

Turkse zakenwereld spreekt heel gauw van ‘vertrouwen’ terwijl het rechtssysteem in Turkije eerder gebaseerd is op onvertrouwen. Voordat u zich in een investeringsavontuur stort in het prachtige land Turkije wil ik u erop wijzen dat doordachte acties vooraf de investeerder achteraf heel wat ellende en geld kan bespraken. Het maken van schriftelijke afspraken kunnen onvoldoende waarborgen bieden. Verstandig is om ook garanties bij uw afspraken in te bouwen.

Selma ÖREN
Advocate
info@selmaoren.av.tr